ترجمه مقاله تشخیص آلودگی هوا از فضا با استفاده از روش مبتنی بر تصاویر

عنوان فارسی: | تشخیص آلودگی هوا از فضا با استفاده از روش مبتنی بر تصاویر |
عنوان انگلیسی: | DETECTING AIR POLLUTION FROM SPACE USING IMAGE-BASED METHOD |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 8 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 9 |
سال انتشار : 2006 | نشریه : Srcosmos |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده |
کد محصول : 6338 | رفرنس : دارد |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 1.83Mb |
رشته های مرتبط با این مقاله: مهندسی عمران |
گرایش های مرتبط با این مقاله: سنجش از راه دور و نقشه برداری |
دانشگاه: موسسه فناوری فردریک، دانشکده مهندسی عمران، قبرس |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه شده است |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه شده است |
چکیده
1. مقدمه
2. اصول: اصلاح جوی
3. مروری برادبیات: روشهای تعیین ضخامت نوری آیروسول
4. روش
5. کاربرد
1. 5 منطقه غرب لندن (UK): فرودگاه Heathrow
2. 5 منطقه بخش Paphos: قبرس
6. نتایج
ABSTRACT
Satellite sensors have provided new datasets for monitoring regional and urban air quality. Satellite sensors provide comprehensive geospatial information on air quality with both qualitative remotely sensed imagery and quantitative data, such as aerosol optical depth. This paper presents a new method for retrieving aerosol optical thickness. The method is based on the determination of the aerosol optical thickness through the radiative transfer calculations and the ‘tracking’ of the suitable darkest pixel in the scene. The proposed method that needs no a-priori information has been applied to Landsat- TM & ETM+, Spot-5 and IKONOS data of three different geographical areas: West London, and Cyprus. The retrieved aerosol optical thickness values show high correlations with insitu visibility data acquired during the satellite overpass
چکیده
حسگرهای ماهواره مجموعه داده های جدیدی برای مانیتورینگ و نظارت بر کیفیت هوای منطقه ای و شهری فراهم کرده اند. حسگرهای ماهواره اطلاعات ژئوفضایی جامعی در مورد کیفیت هوا با تصویربرداری سنجش از راه دور کیفی و داده های کمی نظیر عمق نوری آیروسول فراهم می نمایند.این مقاله روش جدیدی برای بازیابی ضخامت نوری آیروسول مطرح می کند. این روش براساس تعیین ضخامت نوری آیروسول از طریق محاسبات انتقال تابشی و ردیابی تیره ترین پیکسل در صحنه عمل می کند. ازروش پیشنهادی که نیازمند اطلاعات پیشین نیست برای داده های و سه منطقه جغرافیایی مختلف استفاده شده است: غرب لندن و قبرس.
مقادیر ضخامت نوری آیروسول بازیابی شده همبستگی های بالایی با داده های قابلیت دید در محل بدست آمده در طول عبورماهواره نشان می دهد.