ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
– تمامی حقوق مادی و معنوی این محصول متعلق به گروه مترجمین ایران عرضه بوده و هرگونه انتشار ترجمه این مقاله به صورت انبوه بدون اخطار قبلی پیگرد قانونی در پی خواهد داشت.
This ranking is necessary because it would be difficult, if not impossible, to provide a plan for dealing with every possible risk in every step of the project. With each risk assigned a risk factor value, the team now has a road map for mitigating project risk by developing contingency plans only for the tasks that have the highest risk factor. In most projects, the rule of thumb is that the team should focus its risk resolution efforts on the top 20 percent of the identified risks, but this is not a hard-and-fast rule. Risk resolution may need to be more extensive. Barki et al. (2001) have noted that the risk management profile of a project needs to vary according to the level of risk posed by the project itself with more risky projects needing more extensive risk resolution. For instance, the initial implementation of a digital repository is less risky than a subsequent software migration to a different repository architecture. Migration is more risky than implementation because in a migration there is a body of material that is in potential jeopardy which does not exist in an initial implementation. In an initial implementation, the only thing in jeopardy is the conceptual model – either it will work or not. Because there is no substantive body of material in danger of being lost or corrupted, this activity is less risky than migration of digital objects.
رتبه بندی ریسک به دلیل ارائه برنامه ای برای مقابله با ریسک در هر مرحله از پروژه الزامی است. به هر ریسک فاکتور ارزشی داده شده و با توجه به کارهایی که بالا ترین ارزش ریسک را دارد نقشه راه پروژه در حال توسعه رسم می شود. در بسیاری از پروژه ها ، قاعده کلی این است که تیم پروژه تمرکز تلاش خود را بر روی ریسک های بالای ۲۰% قرارمی دهند. اما این دشوار و زمان بر است.و ریسک ها باید گسترده تر شوند. Barki و همکاران در سال ۲۰۰۱ خاطر نشان کرده اند که مدیریت ریسک یک پروژه باید ریسک ها را در سطوح مختلف بررسی کنند و پروژه ها هر چه قدر پر ریسک تر باشند باید وضوح ریسک گسترده تر باشد. به عنوان مثال ، پیاده سازی اولیه یک مخزن دیجیتالی دارای ریسک کمتری نسبت به انتقال نرم افزاری در بعد معماری است . انتقال ،ریسک بیشتری نسبت به اجرا دارد ، چرا که انتقال در بدنه مواد ریسک های بالقوه ای وجود دارد که اجرا با آن مواجه نیست. در پیاده سازی اولیه ، تنها مدل مفهومی آن در معرض ریسک است .از آنجا که هیچ بدنه مواد در معرض خطر وجود ندارد یا از دست رفته است، این فعالیت ریسک کمتری نسبت به انتقال اشیاء دیجیتال دارد. (مدیریت ریسک پروژه)