چکیده
زمینه: به دلیل محیط کسب‌وکاری پر رقابت که سازمان‌های امروزی باید در آن کار کنند، شیوه سریع و اثربخش در توسعه و نگهداشت سیستم‌های اطلاعاتی برای موفقیت آنها از بیشترین اهمیت برخوردار است. مسلماً سیستم‌های اطلاعات کامپیوتری که از عملیات روزمره و مدیریت سازمان‌ها حمایت می‌کنند، نقش حیاتی را در رقابت آنها ایفاء می‌کند. به این دلیل امروزه بیش از هر چیزی سیستم‌های اطلاعاتی باید بطور سریع توسعه و پیکربندی یافته و به آسانی نگهداری شوند.
اهداف: هدف ما از این کار تعریف یک زیرساخت تکنولوژیکی است که با مجموعه‌ای از الزامات توسعه روش‌شناختی همراه است و به برآورده شدن این نیازها کمک می‌کند.
روش کار/ رویکرد: در این کار، رویکرد پژوهش علم طراحی (DSR) را دنبال کردیم.
یافته‌ها: ما یک زیرساخت فناوری اطلاعات ویژه‌ای را ارائه می‌دهیم که از مفهوم فرآیند کسب‌وکاری الهام گرفته است و از قابلیت‌های فناوری‌های همکارانه و گردش کار بهره می‌گیرد. این زیرساخت امکان توسعه راهکارهای فناوری اطلاعات توزیعی یعنی سیستم‌های اطلاعات مبتنی بر فرآیند (PBIS) به روش مبتنی بر مؤلفه را فراهم می‌کند. در رابطه با PBIS مجموعه‌ای از الزامات توسعه‌ای را نیز پیشنهاد می‌کنیم.
نتیجه‌گیری: ما ادعا می‌کنیم که سیستم‌های اطلاعات مبتنی بر فرآیند ضمن اینکه تلاش کلی توسعه و نگهداشت سیستم‌های اطلاعاتی را ساده می‌کند، امکان تکامل سریع و هموار در مواجهه با تغییر الزامات کسب‌وکاری داده و یکپارچگی محصولات IT موجود و آینده را برای سازمان‌ها تسهیل می‌کند.
فناوری‌های همکارانه
به دلیل پیشرفت‌های قابل توجه در حوزه‌های سخت‌افزاری و ارتباطات داده، مجموعه‌ای از فناوری‌ها ظهور کرده‌اند که عموماً با نام فناوری‌های همکارانه شناخته می‌شوند. هدف این فناوری‌ها در آغاز پشتیبانی از نیازهای ارتباطی و تعاملی افراد در حال کار با یکدیگر بود (لی و همکاران، 2015). پست الکترونیک، ویدئوکنفرانس، اتاق‌های تیمی و گروه ویرایشگران، گروه‌های گفتگو و سیستم‌های گردش کار تنها نمونه‌هایی از فناوری‌های همکارانه هستند.
فناوری‌های همکارانه متفاوت از لحاظ ابعاد زمانی و فضایی دارای خصوصیات مجزایی هستند. ماتریس زمان/ فضای جوهانسون یک طبقه‌بندی پرکاربرد از فناوری‌های تعاملی مختلف هستند (جوهانسون، 1991). هدف این طبقه‌بندی تفکیک فناوری‌های تعاملی مختلف از یکدیگر است که آنها را به چهارچوب همزمان/ غیرهمزمان (زمان) و متمرکز/ توزیعی (فضا) (شکل 1 را مشاهده نمایید) تقسیم می‌کند.
فناوری جریان کار
اگر چه سیستم‌های گردش کار معمولاً به عنوان سیستم‌های همکارانه در نظر گرفته می‌شوند، تفاوت جزئی اما بسیار مهم میان گردش کار و سایر انواع فناوری‌های همکارانه وجود دارد. در حالیکه هدف تمامی فناوری‌های همکارانه تسهیل ارتباط و همکاری میان گروهی از افراد است، هدف سیستم‌های گردش کاری بطور اختصاصی‌تر هماهنگ نمودن تعامل افراد براساس فرآیند کسب‌وکاری/ سازمانی هست (آلست و ون هی، 2004).
