ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Pseudo-coloring, a common task in image processing is used to color a grayscale image or to modify an existing color image with an intention of enhancing visual quality, imparting a visual appeal and highlighting specific features in the image. This paper presents a review of recent pseudo-coloring techniques in which the color is transferred from a source color image to a grayscale one. The techniques that we discuss here include the user interactive, semi-automated and automated pseudo-coloring approaches. The user interactive pseudo-coloring methods demand a complete user effort in selecting the source image as well as in color transfer process, whereas the task of user in semi-automated pseudo-coloring approaches is confined only to the selection of source image. In automated pseudo-coloring approaches, the user does not take any effort since the whole process is automatic. The performance of various pseudo-coloring techniques has been compared qualitatively based on the corresponding colored results and MOS values, and thereby identify the appropriate methods in each category.
I. INTRODUCTION
Pseudo-coloring is a widely used technique for the colorization of grayscale images in order to enhance their visual appeal [5]. Color can be added to grayscale images such as old black and white photos, classic movies or scientific illustrations, which is a form of image enhancement. Pseudo-coloring finds its application in the areas of medical images, satellite images and even in military. The task of colorizing a grayscale image involves assigning three dimensional (RGB) pixel values to an image which varies along only one dimension (luminance or intensity). Since dissimilar colors may have the same luminance value but vary in hue or saturation, the problem of colorizing grayscale images has no inherently correct solution. Due to these ambiguities, human interface usually plays a large role in the colorization process. In pseudocoloring, where the mapping of luminance values to color values is automatic, the choice of the color map is commonly determined by human decision. So the amount of human interference needs for colorization may be decreased by transferring color from a source color image. The efficiency of pseudocoloring technique is based on three main features viz; Distinguishability, Aesthetic sense and Extend of pixels colored. Distinguishability means to identify specifically the different features or objects in a pseudo-colored image. Aesthetic sense defines the sense of beauty and it differs from person to person. Extend of pixel coloring shows the total number of pixels that were colored by the pseudo-coloring technique.
IV.CONCLUSION
In this paper a comparison study of different pseudo-coloring techniques have been discussed. The discussion aids in categorizing the techniques as user interactive, semi-automated and automated pseudo-coloring approaches. The comparison results showed that Histogram Interpolation technique scores better compared to other semi-automated pseudo-coloring approaches where as the FDPC methods is superior among automated approaches. The author is doing his research to enhance the pseudo-coloring approach by implementing the source image retrieval system using contourlet transform. The refinement of the color transfer process is also a major part of his research so that the newly developed algorithm produces results which are devoid of all types of visual artifacts.
1. معرفی
شبه رنگ آمیزی روشی است که بصورت گسترده برای رنگ آمیزی تصاویر سیاه و سفید مورد استفاده قرار می گیرد تا جذابیت بصری آن ها را افزایش یابد [5]. تصاویر سیاه و سفید مانند عکس های قدیمی، فیلم های کلاسیک و تصاویر علمی را با اضافه نمودن رنگ می توان بهبود بخشید. کاربرد شبه رنگ آمیزی در زمینه تصاویر پزشکی، تصاویر ماهواره ایی و حتی نظامی است. عمل رنگ آمیزی تصویر سیاه و سفید مقدار پیکسل سه بعدی (RGB) را به یک تصویر اختصاص می دهد، در حالیکه این تصویر تنها در یک بعد تغییر می کند (درخشندگی یا شدت). رنگ های غیر مشابه می توانند درخشندگی یکسانی داشته باشند اما در ته رنگ و اشباع باهم متفاوت اند، مشکل رنگی کردن تصاویر سیاه و سفید هیچگونه راه حل ذاتی ندارد. با توجه به این ابهامات، رابط کاربری انسانی نقش چشم گیری در فرآیند رنگ آمیزی دارد. در شبه رنگ آمیزی، جایابی مقادیر درخشندگی برای رنگ ها خودکار است، انتخاب مکان رنگ معمولا با انتخاب انسان تنظیم می گردد. بنابراین مقدار دخالت انسانی در رنگ آمیزی با انتقال رنگ ها از تصویر رنگی اصلی کاهش می یابد. کارایی روش های شبه رنگ آمیزی براساس سه ویژگی اصلی است؛ قابلیت تشخیص، حس زیبایی شناختی و وسعت پیکسل رنگی. قابلیت تشخیص به این معناست که تفاوت ها و اشیای مختلف در تصویر شبه رنگ آمیزی قابل شناسایی باشند. حس زیبایی شناختی بیانگر احساس زیبایی بوده که در هر فرد متفاوت می باشد. وسعت پیکسل رنگی نشان دهنده تعداد کلی پیکسل هایی است که در روش شبه رنگ آمیزی رنگ شده اند.
4. نتیجه گیری
در این مقاله روش های مختلف شبه رنگ آمیزی مورد مقایسه قرار گرفتند. این مقایسه به دسته بندی روش ها بصورت رویکردهای شبه رنگ آمیزی با تعامل کاربر، نیمه اتوماتیک و اتوماتیک کمک نمود. نتایج مقایسه نشان می دهند که روش هیستوگرام درون یابی در مقایسه با دیگر رویکردهای شبه رنگ آمیزی نیمه اتوماتیک بهتر می باشد، جاییکه روش های FDPC در میان رویکردهای خودکار ارجعیت دارند. نویسنده این تحقیق را انجام داده تا رویکردهای شبه رنگ آمیزی را توسط بکارگیری سیستم بازیابی تصاویر مرجع با استفاده از تبدیل کونتورلت بهبود بخشد. بهبود فرآیند انتقال رنگ نیز بخش اعظمی از تحقیقات او می باشد، بنابراین الگوریتم جدید توسعه یافته، نتایجی را تولید می کند که عاری از هرگونه جلوه های مصنوعی است.