ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Black phosphorus has attracted significant attention due to its exceptional electronic and optoelectronic properties, but its poor stability under ambient conditions limits its use in applications. Despite several previous studies, the degradation mechanism and especially the role of the different reactive species present in air (oxygen, water vapor) still remains unclear. Here, we systematically studied the degradation process of black phosphorus in different environments (air; water with dissolved O2; and deaerated water) by optical microscopy, analytical transmission electron microscopy, field-effect transistor (FET) device characteristics, and electrochemical characterization. Whereas the materials and devices exposed to air and oxygen-saturated water showed signs of rapid degradation, immersion in deaerated water maintained relatively stable morphologies and device characteristics. This enabled the use of water as a solution top gate in FETs, which substantially enhanced the charge carrier mobility from 230 cm2 /V⋅s (back-gated in air) to 1260 cm2 /V⋅s. Our results, which show that oxygen plays the dominant role in the chemical conversion of black phosphorus and that the material is stable in oxygen-free water pave the way for its use in aqueous solutions (e.g., in photo-catalysis or electrochemistry) and can guide future efforts to identify suitable encapsulation strategies for black phosphorus for potential applications in air.
فسفر سیاه توجه زیادی را به دلیل ویژگیهای متمایز الکترونیکی و اپتوالکترونیکی به خود جلب کرده است. اما پایداری ضعیف آن در شرایط محیطی استفاده از آن را محدود کرده است. برخلاف بسیاری از مطالعات پیشین، مکانیزم تخریب و بویژه نقش گونههای مختلف واکنش دهنده موجود در هوا (اکسیژن، بخار آب) هنوز نامعلوم باقی مانده است. در اینجا، به طور منظم، فرآیند تخریب فسفر سیاه را در محیطهای مختلف (هوا، آب با اکسیژن حل شده، و آب کاملاً تخلیه شده) را با استفاده از میکروسکوپ اپتیکی، میکروسکوپ گذار الکترونی تحلیلی، ترانزیستور اثر میدان (FET) و مشخصهیابی الکتروشیمیایی مطالعه میکنیم. در حالی که که مواد و دستگاههای قرار داده شده در معرض هوا و آب اکسیژن-اشباع علامتهایی مبنی بر تخریب سریع نشان دادند، با غوطه ور کردن ماده در آب تخلیه شده از اکسیژن، ریخت شناسی و مشخصههای دستگاه را تغییر نداد. این نکته ما را به استفاده از آب به عنوان محلول درگاه بالا در FET قادر میسازد که به طور عمده تحرک حامل بار را از (درگاه پشتی در هوا) تا می رساند. نتایج ما، که نشان میدهد اکسیژن نقشی اساسی در بقای شیمیایی فسفر سیاه دارد و این که ماده در آب بدون اکسیژن پایدار است، راه استفاده از فسفر سیاه را در محلولهای آبی هموار میکند (مثلاً در فوتوکاتالیستها یا الکتروشیمی) و تلاشهای آتی برای شناسایی راهکارهای کپسولهسازی برای فسفر سیاه در کاربردهای بالقوه در هوا را راهنمایی میکند.