مواد و روش ها
آنتی بادیهای مونوکلونال
روش های برچسب گذاری
تعیین میزان واکنش ایمنی
جداسازی میل ترکیبی 188Re-C595 از آلودگی با وزن مولکولی بالا
کروماتوگرافی تصفیه ژل
تجزیه و تحلیل پایداری 188Re-C595
مطالعات مدل Ex Vivo
مطالعات داخل بیمارستانی
نتایج
برچسب گذاری 188Re آنتی بادی C595
شناسایی 188Re-C595 در Vitro
پایداری 188Re-C595
هدف گیری تومور در مدل Ex Vivo
مطالعات ردیابی درون عروقی
بحث
نتیجه
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Bladder cancer was responsible for .12,000 deaths in the United States in 1999. The high-molecular-weight glycoprotein MUC1 mucin is overexpressed on bladder tumors and represents a useful target for radioimmunoscintigraphy and radioimmunotherapy. We report on the production and initial tracer studies of a 188Re-antibody complex directed against this target and intended for intravesical radioimmunotherapy of superficial bladder cancer. Methods: 188Re perrhenate was eluted from a 188W/188Re generator. C595 antibody was reduced with 2-mercaptoethanol and was labeled in the presence of stannous tartrate. The final reaction mixture contained high-molecularweight contamination, which was removed from the complex using an affinity separation technique. The specificity and integrity of the antibody complex were tested by radioimmunoassay and size exclusion chromatography. Tumor localization was investigated using an ex vivo model in human cystectomy specimens. Tracer amounts of the complex were also administered intravesically to three patients with bladder cancer, who were then imaged by g scintigraphy. Results: The complex was immunoreactive (70% 6 17%) and specific for MUC1 antigens. A peak corresponding to a protein of 150 kDa was observed on size exclusion chromatography, showing that the complex was homogeneous. Binding to bladder tumors was observed in an ex vivo model in which tumors were successfully imaged in four specimens. The mean tumor-to-normal tissue ratio in ex vivo bladders was 7:1. Tumor uptake after intravesical administration was confirmed in three patients with bladder cancer (mean tumor-to-normal tissue ratio, 4:1). Conclusion: The C595 antibody was labeled with 188Re, providing a radioimmunoconjugate with high immunoreactivity and specificity. Its ability to localize in tumors both in an ex vivo model and after intravesical administration to patients has been shown. This approach will now be extended for the therapy of superficial bladder cancer.
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
سرطان مثانه در سال 1999 در ایالات متحده مسئول مرگ بیشتر از 12000 نفر بود. موکین MUC1 گلیکوپروتئین با وزن مولکولی بالا بر تومورهای مثانه بیش از حد بیان می شود که نشان دهنده یک هدف مفید برای ایمونواسکتینگوگرافی رادیویی و رادیوایموتراپی است. ما تولید و مطالعات اولیه ردیابی یک مجموعه آنتی بادی 188Re علیه این هدف را گزارش می کنیم و برای ایمونوتراپی رادیویی داخل مثانه در سرطان مثانه نامزد خوبی است. مواد و روش ها: پرهنات 188Re از یک مبدل 188W/188Re شسته شد. آنتی بادی C595 با 2-مرکاپتو اتانول کاهش یافت و در حضور تارتات استانوس برچسب گذاری شد. مخلوط واکنش نهایی حاوی آلودگی با وزن مولکولی بالاست که با استفاده از تکنیک جداسازی از مجموعه برداشته شد. اختصاصی بودن و يکپارچگي مجموعه آنتي بادي با روش رادیو ایمونوتراپی و کروماتوگرافي اندازه گيري شد. محل قرار گیری تومور با استفاده از مدل ex vivo در نمونه های انسداد انسانی مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر ردیابی این مجموعه نیز به صورت سه فاز به سه بیمار مبتلا به سرطان مثانه تزریق شد که پس از آن توسط اسکینگرافی γ تصویر برداری شدند. نتایج: این مجموعه از نظر ایمنی فعال (17٪ ± 70٪) و برای آنتی ژن های MUC1 ویژه بود. پیک مربوط به پروتئین در کروماتوگرافی اندازه طردی در 150 kDa مشاهده شد که نشان دهنده این است که این ترکیب هموژن است. اتصال به تومورهای مثانه در یک مدل ex vivo مشاهده شد که در آن تومورها در چهار نمونه موفق به تصویر برداری شدند. میانگین نسبت تومور به بافت نرمال در مثانه ها ex vivo 7:1بود. جذب تومور پس از تزریق وریدی در سه بیمار مبتلا به سرطان مثانه (نسبت بافت به نسبت طبیعی بافت 4:1) تایید شد.
نتیجه: آنتی بادی C595 با 188Re برچسب گذاری شد که فراهم کننده یک رادیوایمونو کانژونگه با واکنش ایمنی و اختصاصیت بالا است. توانایی آن در ایجاد تومور در مدل ex vivo و پس از تزریق داخل مثانه ای به بیماران نشان داده شده است. این روش در حال حاضر برای درمان سرطان مثانه سرطانی گسترش می یابد.