ترجمه مقاله استفاده از محرک های ایمنی در آبزی پروری لارو ماهی - نشریه الزویر

دفاع درونی شامل مکانیزم‌های دفاعی اختصاصی و سلولی مثل دستگاه مکمل و فرایندهایی که گرانولوسیت‌ها  و ماکروفاژها  ایفا می‌کنند، است. مجموعه‌ای از مواد مختلفی مثل بتا گلوکان‌ها ، فراورده‌های باکتریایی و مواد تشکیل‌دهندة گیاهی ممکن است مستقیماً فعالیت مکانیزم‌های دفاعی درونی بدن که بر گیرنده‌ها عمل می‌کنند و موجب فعالیت ژن درون‌سلولی می‌شوند را آغاز کنند که ممکن است منجر به تولید مولکول‌های ضد میکروبی شود. این محرک‌های ایمنی  اغلب از منابع باکتریایی، جلبک‌های قهوه‌ای یا قرمز و قارچ‌های زمینی به عنوان منبعی از مواد نیرومندساز جدید نیز به دست می‌آیند.

کاربرد محرک‌های ایمنی، به عنوان مکمل‌های غذایی می‌تواند موجب بهبود دفاع داخلی جانوران با فراهم آوردن مقاومت در برابر عوامل بیماری‌زا در طول دوره‌های استرس بالا مثل رقم‌بندی ، تولیدمثل، انتقال به دریا و واکسیناسیون شود. تعدیل ایمنی ماهیان لاروی به عنوان روشی احتمالی برای بهبود بقای لاروی با افزایش پاسخ‌های درونی رشد جانوران تا زمانی که پاسخ ایمن سازگارانة آنها برای ارائة یک پاسخ مؤثر به عامل بیماری‌زا به اندازة کافی رشد کرده باشد، پیشنهاد شده است. برای این منظور، پیشنهاد شده که ارائة محرک‌های ایمنی به عنوان یک مکمل غذایی برای ماهیان لاروی می‌تواند سود قابل توجهی در تقویت دفاع‌های درونی با زیان اندک به حیوان در حال رشد داشته باشد. در مقابل، تصوراتی وجود دارد که موضوع تعدیل ایمنی یک جانور زه‌پا  را پیش از تشکیل کامل دستگاه ایمنی‌اش مطرح می‌سازد چرا که ممکن است تأثیر معکوسی بر توسعة یک پاسخ ایمنی طبیعی داشته باشد.

1.مقدمه
1.1. محرک‌های ایمنی در آبزی‌پروری تجاری
با توجه به پژوهش ساکائی  (1999) محرک‌های ایمنی را می‌توان بسته به منابعشان به چند گروه تقسیم کرد که عبارتند از: عوامل باکتریایی، برگرفته از جلبک، برگرفته از حیوان، غذایی به عنوان محرک‌های ایمنی و هورمون‌ها یا سیتوکین‌ها .

این گروه‌بندی فرعی مستقل از روش عملکردشان است. تعریف قبلی محرک‌های ایمنی که سلول‌های هدف را برای آنکه یک دستگاه بیگانه‌خوار تک‌هسته‌ای باشند، محدود می‌کنند را تنها باید با توجه به اکتشافات اخیر گیرنده‌های تشخیص الگو (PRR ها) مجدداً توصیف کرد. گلبول‌های سفید مختلف ممکن است PRR های مختلفی داشته باشند و ممکن است بسته به گیرندة پیوند دهنده و رویدادهای علامت دهندة درون‌سلولی موجب پاسخ‌های ایمنی‌ متفاوتی شوند. در نتیجه، تعریف جدید باید تمامی عناصر دستگاه ایمنی را شامل شود و این تعریف می‌تواند بدین صورت باشد "یک محرک ایمنی، ترکیبی است که به طور طبیعی وجود دارد و دستگاه ایمنی را با افزایش مقاومت میزبان در برابر بیماری‌هایی که در بیشتر شرایط به علت عوامل بیماری‌زا هستند، تعدیل می‌کند". اگرچه شواهدی در مورد کاربرد سودمند محرک‌های ایمنی در آبزی‌پروری وجود دارد، محصولات تجاری کنونی همانند گلوکان‌های  β1-3، β1-6 ، از نظر فرمول‌بندی‌شان که از ییست گرفته شده‌اند، محدود هستند و تحت دامنة MacroGuard محصولات مثل درجة غوطه‌وری MacroGard®، MacroGard® AquaSol یا کمک‌کنندة MacroGard® فروخته می‌شوند. محرک ایمنی تجاری موفق دیگر، Ergosan است که از یک وعدة غذایی جلبک دریایی سرشار از آلژینات‌ها  و پلی‌ساکاریدها  ساخته شده است. دُز تنهایی از 1 میلی‌گرم Ergosan به طور چشمگیری سهم نوتروفیل‌ها  را زیاد کرده، موجب افزایش درجة بیگانه‌خواری، فعالیت انفجار تنفسی و نمود interleukin-1β (IL-1β)، interleukin-8 (IL-8) و یکی از دو ایزوفرم شناخته شدة عامل آلفای نکروز تومور ماهی قزل‌آلا (TNF-α) در گلبول‌های سفید صفاقی در طی 1 روز پس از تزریق شد. پارامترهای ایمن اختصاصی در برابر استعمال درون صفاقی Ergosan  با تحریک تکمیلی که تنها در گروه 1 میلی‌گرم درمان شده در طی 2 روز پس از تزریق مشهود بود، کمتر پاسخگو هستند.کاربرد محرک‌های ایمنی در فرمول‌های واکسن مخصوصاً گلوکان‌های  β1-3، β1-6 ، دست کم به صورت آزمایشگاهی، در زمان استفاده برای جایگزینی کمک کننده‌های روغنی، بدون تأثیرات جانبی معکوسی که در مورد این انواع کمک‌کننده‌ها  یا در جمع با آنها گزارش شده‌اند، پاسخ‌های آنتی‌بادی بسیار خوبی را ارائه داده است.

2. نتیجه‌گیری‌ها
با اکتشافات گیرنده‌های تشخیص الگو، تأثیرات زیستی چند محرک ایمنی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. اگرچه، فعال شدن ژن خروجی و تولید سیتوکین‌های پیش‌التهابی حاصل مورد بررسی قرار گرفته‌اند، پژوهش‌های زیادی باید انجام شوند تا به تأثیرات محرک‌های ایمنی با توجه به رابطة ساختار و فعالیت و تأثیرات جهانی که محرک‌های ایمنی ایجاد می‌کنند، قاعده و نظم بدهد. در بیشتر موارد، بسیاری از رویدادهای علامت‌دهندة درون‌سلولی که مثلاً به حفاظت از بیماری به علت محرک ایمنی خاصی می‌انجامند، باید به طور کامل شرح داده شوند. بسیاری از محرک‌های ایمنی که در آزمایشات ماهیان مورد استفاده قرار گرفته‌اند، موجب تأثیرات سودمندی مثل حفاظت در برابر بیماری به علت افزایش پاسخ‌های سلولی و هورمونی می‌شوند. اگرچه، باید در مورد موضوعاتی مثل شکیبایی، اثرات جانبی ناخواسته‌ای مانند سرکوب ایمنی با استفاده از دُزهای بسیار بالای محرک‌های ایمنی یا تأثیرات نامطلوب به علت کاربرد طولانی‌مدت چنین ترکیباتی، محتاط بود. امید است که بعد از توسعة ابزارهای ژنومیک  و پروتئومیک  مربوط به چند گونه ماهی، بسیاری موضوعات در مورد توجه خاص به قطبش پاسخ ایمنی پس از پیوند گیرندة محرک‌های ایمنی، نامعلوم خواهد بود.