ترجمه مقاله اثرات عصاره گیاه سیلیمارین بر وضعیت اکسیداسیون وhs-CRP در بیماران دیابت تیپ دو - نشریه الزویر

ترجمه مقاله اثرات عصاره گیاه سیلیمارین بر وضعیت اکسیداسیون وhs-CRP در بیماران دیابت تیپ دو - نشریه الزویر
قیمت خرید این محصول
۲۹,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
اثرات عصاره گیاه Silybummarianum(L) Gaertn یا سیلیمارین بر وضعیت اکسیداسیون وhs-CRP در بیماران مبتلا به دیابت تیپ دو: یک کارآزمایی بالینی رندم، سه سو کور، دارونما-گروه کنترل
عنوان انگلیسی
Effects of Silybum marianum (L.) Gaertn. (silymarin) extract supplementation on antioxidant status and hs-CRP in patients with type 2 diabetes mellitus: A randomized, triple-blind, placebo-controlled clinical trial
صفحات مقاله فارسی
13
صفحات مقاله انگلیسی
7
سال انتشار
2015
نشریه
الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
5923
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه نشده است
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه نشده است
رشته های مرتبط با این مقاله
کشاورزی، پزشکی و زیست شناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله
گیاه پزشکی، آسیب شناسی، علوم تغذیه، علوم گیاهی، میکروبیولوژی و علوم سلولی و مولکولی
مجله
درمان با گیاهان - Phytomedicine
دانشگاه
گروه بیوشیمی و رژیم درمانی، دانشکده تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی ایران
کلمات کلیدی
دیابت شیرین، سیلیمارین، مالون دی آلدئید، آنتی اکسیدان ها
۰.۰ (بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
طراحی مطالعه
دستاورد ها
بررسی های رژیم غذایی و توده بدنی
تهیه نمونه خون و اندازه-گیری های بیوشیمیایی
آنالیز های آماری
نتایج
اثرات مکمل سیلیمارین روی انرژی روزانه بدن و جذی روزانه مواد غذایی
اثرات مکمل سیلیمارین بر پارامتر ها ی استرس اکسیداتیو و hs-CRP
بحث و گفت و گو
نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

Aim: Diabetes is a serious metabolic disorder and oxidative stress and inflammation contribute to its pathogenesis and complications. Since Silybum marianum (L.) Gaertn. (silymarin) extract is an antioxidant with anti-inflammatory properties, this randomized clinical trial was conducted to evaluate the effects of silymarin supplementation on oxidative stress indices and hs-CRP in type 2 diabetes mellitus patients. Methods: For the present paralleled, randomized, triple-blinded, placebo-controlled clinical trial, 40 type 2 diabetes patients aged 25–50 yr old and on stable medication were recruited from the Iranian Diabetes Society and endocrinology clinics in East Azarbayjan (Tabriz, Iran) and randomly assigned into two groups. Patients in the silymarin treatment group received 140 mg, thrice daily of dried extracts of Silybum marianum (n = 20) and those in the placebo group (n = 20) received identical placebos for 45 days. Data pertaining to height, weight, waist circumference and BMI, as well as food consumption, were collected at base line and at the conclusion of the study. Fasting blood samples were obtained and antioxidant indices and hs-CRP were assessed at baseline, as well as at the end of the trial. Results: All 40 patients completed the study and did not report any adverse effects or symptoms with the silymarin supplementation. Silymarin supplementation significantly increased superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPX) activity and total antioxidant capacity (TAC) compared to patients taking the placebo, by 12.85%, 30.32% and 8.43%, respectively (p < 0.05). There was a significant reduction in hs-CRP levels by 26.83% (p < 0.05) in the silymarin group compared to the placebo group. Malondialdehyde (MDA) concentration significantly decreased by 12.01% (p < 0.05) in the silymarin group compared to the baseline. Conclusions: Silymarin supplementation improves some antioxidant indices (SOD, GPX and TAC) and decrease hs-CRP levels in T2DM patients.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
هدف: دیابت یک بیماری جدی متابولیکی بوده که استرس اکسیداتیو و التهاب در بروز پاتوژنز و مشکلات بیماری دخیل است. با توجه به ویژگی¬های آنتی¬اکسیدانی و ضدالتهابی عصاره گیاه Silybummarianum(L.)Gaertn (سیلیمارین)، این کارآزمایی بالینی رندم جهت بررسی اثرات مکمل سیلیمارین بر شاخص¬های استرس اکسیداتیو و hs-CRP در بیماران دیابت تیپ دو انجام شد.
روش¬ها: برای انجام این کارآزمایی بالینی رندم، سه سو کور، دارونما-کنترل، 40 بیمار مبتلا به دیابت تیپ دو در رده سنی 50-25 سال و در وضعیت پایدار بیماری از کلینیک اندوکرینولوژی و دیابت ایرانیان در آذبایجان شرقی (تبریز، ایران) انتخاب شدند و به صورت رندم به دو گروه تقسیم بندی شدند. بیماران تحت تیمار سه مرتبه در روز سیمیلارین را با دوز 140 میلی¬گرم دریافت کردند (n=20)، و افراد در گروه کنترل نیز به مدت 45 روز دارونما دریافت کردند (n=20). اطلاعات مربوط به قد، وزن، اندازه دورکمر و BMI و مصرف غذا نیز جمع آوری شد و مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه¬های خونی ناشتا تهیه شد و سپس شاخص آنتی-اکسیدانت و hs-CRP در ابتدا و انتهای کارآزمایی بررسی شد.
نتایج: هر 40 بیمار مورد مطالعه، دوره درمان را به پایان رساندند و هیچ اثرات جانبی از مکمل سیلیماین دیده نشد. مکمل سیلیمارین به صورت قابل توجهی، موجب افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و ظرفیت آنتی¬اکسیدانتی توتال (TAC) در بیماران با گروه دارونما مقایسه شد و به ترتیب نتایج گزارش شده عبارتند از: 85/12%، 32/30% و 43/8% (p<0.05) . کاهش معناداری در میزان hs-CRP حدود 83/26% در گروه سیلیمارین در مقایسه با گروه کنترل دیده شد. غلظت ملانودی آلدهید (MDA) در انتهای دوره کارآزمایی حدود 01/12% در مقایسه با آغاز دوره کاهش داشت.
نتیجه گیری: مکمل سیلیمارین سبب افزایش شاخص¬های آنتی¬اکسیدانتی (SOD, GPX , TAC) شد و همچنین سبب کاهش سطح hs-CRP در بیماران مبتلا به دیابت تیپ دو گردید.

بدون دیدگاه