ترجمه مقاله تاثیرات برنامه تمرین تناوبی با شدت بالا بر ظرفیت هوازی و بی هوازی – نشریه Ncbi

عنوان فارسی: | تاثیرات برنامه تمرین تناوبی با شدت بالا به ازای آموزش با حالت پایدار بر ظرفیت هوازی و بی هوازی |
عنوان انگلیسی: | The Effects of High Intensity Interval Training vs Steady State Training on Aerobic and Anaerobic Capacity |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 10 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 20 (3 صفحه رفرنس انگلیسی) |
سال انتشار : 2015 | نشریه : Ncbi |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش |
کد محصول : 8195 | رفرنس : دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله |
رفرنس در ترجمه : در انتهای مقاله درج شده است | وضعیت ترجمه : انجام شده و آماده دانلود در فایل ورد و pdf |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 1.62Mb |
رشته های مرتبط با این مقاله: تربیت بدنی |
گرایش های مرتبط با این مقاله: فیزیولوژی ورزشی و فیزیولوژی فعالیت بدنی و تندرستی |
مجله: مجله علوم ورزشی و پزشکی - Journal of Sports Science and Medicine |
کلمات کلیدی: آموزش، وینگیت ( Wingate )، مدت آموزش، تاباتا ( Tabata ) |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه منابع داخل متن: ترجمه شده است ✓ |
خلاصه
مقدمه
روش ها
آموزش
تجزیه و تحلیل آماری
نتایج
بحث
نتیجه گیری
Abstract
High intensity interval training (HIIT) has become an increasingly popular form of exercise due to its potentially large effects on exercise capacity and small time requirement. This study compared the effects of two HIIT protocols vs steady-state training on aerobic and anaerobic capacity following 8-weeks of training. Fifty-five untrained college-aged subjects were randomly assigned to three training groups (3x weekly). Steady-state (n = 19) exercised (cycle ergometer) 20 minutes at 90% of ventilatory threshold (VT). Tabata (n = 21) completed eight intervals of 20s at 170% VO2max/10s rest. Meyer (n = 15) completed 13 sets of 30s (20 min) @ 100% PVO2 max/ 60s recovery, average PO = 90% VT. Each subject did 24 training sessions during 8 weeks. Results: There were significant (p < 0.05) increases in VO2max (+19, +18 and +18%) and PPO (+17, +24 and +14%) for each training group, as well as significant increases in peak (+8, + 9 and +5%) & mean (+4, +7 and +6%) power during Wingate testing, but no significant differences between groups. Measures of the enjoyment of the training program indicated that the Tabata protocol was significantly less enjoyable (p < 0.05) than the steady state and Meyer protocols, and that the enjoyment of all protocols declined (p < 0.05) across the duration of the study. The results suggest that although HIIT protocols are time efficient, they are not superior to conventional exercise training in sedentary young adults.
خلاصه
برنامه تمرین تناوبی با شدت بالا ( HIIT ( با توجه به اثرات بالقوه آن بر میزان تمرین و مدت زمان لازم، به شکل فزاینده ای به روش محبوب از ورزش تبدیل شده است.. این تحقیق تأثیرات دو پروتکل HIIT را به ازای آموزش حالت پایدار بر روی ظرفیت هوازی و بی هوازی در ادامه 8 هفته آموزش مقایسه نموده است . 55 نفر از افراد در سن دانشگاه به طور تصادفی برای سه گروه آموزشی تعیین شدند ( هر هفته 3 گروه ) . گروه حالت پایدار ( 19 n= ) ورزش نموده ( چرخه کارسنج ) 20 دقیقه در 90 % آستانه تهویه VT . گروه تاباتا ( 21n= ) هشت فاصله زمانی به مدت s20 را در s10 باقیمانده / VO2 ماکزیمم 170 % کامل نمودند . گروه مایر ( 15n= ) 13 سری به مدت s30 ( 20 دقیقه ) ، بازیابی s60 / VO2 P ماکزیمم 100 % @ ، میانگین VT 90 % = PO را کامل نمودند . هر فرد 24 جلسه آموزشی را طی 8 هفته طی کرد . نتایج : افزایش قابل توجهی ( 05/ < p ) درVO2 ماکزیمم ( 19 + ، 18 + و 18 % + ) و PPO ( 17 + ، 24 + و 14 % ) برای هر گروه آموزشی و همچنین افزایش قابل توجهی در پیک ( اوج ) ( 8 + ، 9 + و 5 % ) و میانگین ( 4 + ، 7 + و 6 % ) نیرو طی آزمایش وینگیت ( Wingate ) وجود داشت ، اما هیچگونه تفاوت مهمی بین گروهها وجود نداشت . اندازه گیریهای لذت برنامه آموزشی نشان داد که پروتکل تاباتا به میزان قابل توجهی نسبت به پروتکل های حالت پایدار و مایر کمتر لذت بخش است ( 05 / < p ) ، و اینکه لذت بخشی تمام گروهها در سراسر دوره تحقیق کاهش یافت ( 05/ p ) . نتایج بدست آمده ، این نظریه را ارائه می کنند که اگرچه پروتکل های HIIT دارای صرفه جویی زمانی می باشند ، آنها برای آموزش ورزش معمولی در جوانان کم تحرک برتر نمی باشند .