ترجمه مقاله ریسک های عفونی برای کاشت های دهانی – نشریه وایلی
| عنوان فارسی: | ریسک های عفونی برای کاشت های دهانی: مروری بر متون علمی |
| عنوان انگلیسی: | Infectious risks for oral implants: a review of the literature |
| تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 19 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 33 (5 صفحه رفرنس انگلیسی) |
| سال انتشار : 2002 | نشریه : وایلی - Wiley |
| فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده و pdf |
| فونت ترجمه مقاله : بی نازنین | سایز ترجمه مقاله : 14 |
| نوع مقاله : ISI | نوع نگارش : مقاله مروری (Review Article) |
| پایگاه : اسکوپوس | نوع ارائه مقاله : ژورنال |
| ایمپکت فاکتور(IF) مجله : 3.639 در سال 2018 | شاخص H_index مجله : 145 در سال 2019 |
| شاخص SJR مجله : 2.344 در سال 2018 | شناسه ISSN مجله : 0905-7161 |
| شاخص Q یا Quartile (چارک) : Q1 در سال 2018 | کد محصول : F1583 |
| محتوای فایل : zip | حجم فایل : 5.88Mb |
| رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله: دندانپزشکی، دندانپزشکی ترمیمی |
| مجله: تحقیقات ایمپلنت های دهانی بالینی - Clinical Oral Implants Research |
| دانشگاه: گروه پریودنتولوژی، دانشگاه کاتولیک لون، بلژیک |
| کلمات کلیدی: بیوفیلم، پلاک دندانی، ایمپلنت درمانی، ایمپلنت دندانی، میکروبیولوژی، ایمپلنتهای دهانی، ادغام استخوانی، نیمه بی دندانی، بیماری لثه ای، پارامترهای لثه ای، پری ایمپلنتیت، پری موکوزیتیز، پیشگیری، بررسی و مرور، مشخصات سطحی، مستعدبودن، انتقال میکروبی، جابجایی |
| کلمات کلیدی انگلیسی: biofilm - dental plaque - implant therapy - dental implant - microbiology - oral implants - osseointegration - partial edentulism - periodontal disease - periodontal parameters - peri-implantitis - peri-mucositis - prevention - review - surface characteristics - susceptibility - microbial transmission - translocation |
| وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه نشده است ☓ |
| وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه نشده است ☓ |
| وضعیت ترجمه منابع داخل متن: درج نشده است ☓ |
| بیس: نیست ☓ |
| مدل مفهومی: ندارد ☓ |
| پرسشنامه: ندارد ☓ |
| متغیر: ندارد ☓ |
| رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله |
| رفرنس در ترجمه: در انتهای مقاله درج شده است |
| doi یا شناسه دیجیتال: https://doi.org/10.1034/j.1600-0501.2002.130101.x |
چکیده
مقدمه
بهبود ناکامل / عفونت ایمپلنت اولیه
آلودگی قبل از عمل
محل گیرنده عفونی شده
عفونت های اولیه
پری-ایمپلنتیت
مطالعات جانوری روی موکوزیت های پری ایمپلنت و پری ایمپلنتیت
ژینژیویت در مقابل موکوزیت پری ایمپلنت
پریودونتیت در مقابل پری ایمپلنتیت
داده های بالینی
فلور زیرلثه ای دور ایمپلنت های خراب
مطالعات درمان
عوامل تاثیرگذار بر میکروبیوتای زیرلثه ای دور ایمپلنت ها
حضور دندانها و وضعیت پریودونتال آنها
عمق جیب پروب گذاری
سختی سطح بخش بین مخاطی ایمپلنت
جفت و جورسازی منفعلانه اجزای ایمپلنت
واکنش جسم خارجی به جیب پری ایمپلنت
بهداشت دهان
پری ایمپلنتیت در مقابل بارگذاری اضافی مکانیکی
نتیجه گیری
Abstract
The use of oral implants in the rehabilitation of partially and fully edentulous patients is widely accepted even though failures do occur. The chance for implants to integrate can for example be jeopardised by the intra-oral presence of bacteria and concomitant inflammatory reactions. The longevity of osseointegrated implants can be compromised by occlusal overload and/or plaque-induced peri-implantitis, depending on the implant geometry and surface characteristics. Animal studies, cross-sectional and longitudinal observations in man, as well as association studies indicate that periimplantitis is characterised by a microbiota comparable to that of periodontitis (high proportion of anaerobic Gram-negative rods, motile organisms and spirochetes), but this does not necessarily prove a causal relationship. However, in order to prevent such a bacterial shift, the following measures can be considered: periodontal health in the remaining dentition (to prevent bacterial translocation), the avoidance of deepened peri-implant pockets, and the use of a relatively smooth abutment and implant surface. Finally, periodontitis enhancing factors such as smoking and poor oral hygiene also increase the risk for peri-implantitis. Whether the susceptibility for periodontitis is related to that for peri-implantitis may vary according to the implant type and especially its surface topography.
چکیده
استفاده از ایمپلنتهای دهانی در بازتوانی بیماران کاملا بی دندان و نیمه بی دندان به طور وسیعی ولو خرابی هایی رخ داده است، پذیرفته شده است. شانس ایمپلنت برای ادغام می تواند برای مثال به دلیل وجود داخل دهانی باکتریها و واکنش های التهابی مرتبط به مخاطره انداخته شود. طول عمر ایمپلنتهای ادغام استخوانی می تواند با بارگذاری بیش از حد انسدادی و/یا پری ایمپلنتیت تحریکی پلاک بسته به هندسه ایمپلنت و مشخصات سطحی آن بمخاطره انداخته شود. مطالعات جانوری، مشاهدات مقطعی و طولی در انسان و مطالعات ارتباطی نشان می دهد که پری ایمپلنتیت مشخصه اش یک میکروبیوتای قابل مقایسه با مال پریودونتیت (نسبت بالای میله ای های گرم منفی غیرهوازی، ارگانیسم های متحرک و اسپیروکت ها) می باشد. اما برای پیشگیری از چنین تغییر باکتریایی، سنجش های ذیل را می توان درنظر گرفت: سلامت پریودونتال در دندان نهاد باقیمانده (برای جلوگیری از جابجایی میکروبی)، اجتناب از جیب های پری ایمپلنت عمیق شده ، و استفاده از اتصال نسبتا نرم و سطح ایمپلنت نسبتا نرم. بالاخره عوامل تحریک کننده پریودونتیت مانند سیگار کشیدن و بهداشت بد دهان نیز ریسک پری ایمپلنتیت را افزایش می دهد. اینکه مستعدپذیری برای پریودونتیت مربوط به مال پری ایمپلنتیت است یا خیر ممکن است طبق نوع ایمپلنت و بویژه توپوگرافی سطحی آن متغیر باشد.
