ترجمه مقاله رابطه بین هوش هیجانی و پرخاشگری – نشریه الزویر

عنوان فارسی: | رابطه بین هوش هیجانی و پرخاشگری: یک بررسی سیستماتیک |
عنوان انگلیسی: | Relationship between emotional intelligence and aggression: A systematic review |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 8 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 18 |
سال انتشار : 2014 | نشریه : الزویر - Elsevier |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده |
کد محصول : 7591 | رفرنس : دارد |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 908.36Kb |
رشته های مرتبط با این مقاله: روانشناسی |
گرایش های مرتبط با این مقاله: روانشاسی عمومی، روانشناسی صنعتی و سازمانی |
مجله: تجاوز و رفتار خشونت آمیز - Aggression and Violent Behavior |
دانشگاه: گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه مالاگا، اسپانیا |
کلمات کلیدی: هوش هیجانی، بررسی یا مرور سیستماتیک، پرخاشگری |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه شده است |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه نشده است |
چکیده
1. مقدمه
1.1 هوش هیجانی (EI)
2.1 هوش هیجانی و پرخاشگری
2. روش
2.1 معیارهای ورود و خروج
2.2 ادبیات تحقیق
2.3 ویژگی های کلی مطالعات مشمول
3. نتایج
3.1 نتایج در کودکان
3.2 نتایج با نوجوانان
3.3 نتایج با بزرگسالان
3.3.1 مطالعات بر اساس خود گزارشی هوش هیجانی (EI)
3.3.2 مطالعات بر اساس اندازه گیری های توانایی هوش هیجانی (EI)
4. بحث
4.1 نتیجه گیری
4.2 محدودیت های مطالعات مشمول
4.3 پژوهش های پیش رو
Abstract
Emotional intelligence (EI), defined as a set of abilities for perceiving, using, understanding, and managing emotions, has been associated with a better psychosocial adjustment. Empirical studies have found a positive relationship of EI with social function and a negative one with conflicts in social relationships. The purpose of this study was to systematically review available evidence on the relationship between EI and aggression. PubMed, PsycINFO and Scopus were searched for relevant articles in English and Spanish, and 19 eligible studies were identified. Together, these studies provide strong evidence that emotional abilities and aggressive behavior are negatively related: people with higher EI show less aggression. This relationship appears to be consistent across ages (from childhood to adulthood), cultures, types of aggression, and EI measures. Few studies have assessed EI using ability tests, and none of the eligible studies was longitudinal or experimental. These findings are discussed in relation to future research on aggression and strategies to prevent and manage it based on EI.
چکیده
هوش هیجانی (EI)، به عنوان مجموعه ای از توانایی ها جهت درک، استفاده، فهم و مدیریت عواطف و احساسات تعریف می شود که با یک سازگاری بهتر روانی همراه است. مطالعات تجربی رابطه مثبتی را بین هوش هیجانی (EI) با کارکرد اجتماعی و رابطه منفی را با تعارضات در روابط اجتماعی نشان داده اند. هدف این مطالعه بررسی سیستماتیک شواهد موجود در زمینه رابطه بین هوش هیجانی و پرخاشگری بود. منابعی مانند PubMed، PsycINFO و Scopus برای مقالات مربوطه در انگلیس و اسپانیا مورد جستجو قرار گرفته، و 19 مطالعه واجد شرایط مورد شناخته قرار گرفتند. روی هم رفته، این مطالعات شواهد محکمی را ارائه می نمانید دال بر اینکه توانایی های عاطفی و رفتار پرخاشگرانه به صورت منفی با همدیگر ارتباط دارند: افراد با هوش هیجانی (EI) بالاتر پرخاشگری کمتری را نشان می دهند. به نظر می رسد این رابطه در میان سنین (از کودکی تا بزرگسالی)، فرهنگ ها، انواع پرخاشگری، و میزان هوش هیجانی (EI) مختلف ثابت باشد. مطالعات چندی به ارزیابی هوش هیجانی (EI) با استفاده از آزمون های توانایی پرداخته و هیچ یک از مطالعات واجد شرایط طولی و یا تجربی نبودند. این یافته ها در ارتباط با تحقیقات آینده در زمینه پرخاشگری و استراتژی های پیشگیری و مدیریت آن بر اساس هوش هیجانی (EI) مورد بحث قرار گرفته اند.