دانلود ترجمه مقاله اپیدمیولوژی، پاتوژنسیس و معاینه بالینی درماتیت هرپتیفرم – مجله Ncbi

عنوان فارسی: | Dermatitis herpetiformis قسمت ۱: اپیدمیولوژی، پاتوژنسیس و معاینه بالینی |
عنوان انگلیسی: | Dermatitis herpetiformis Part I. Epidemiology, pathogenesis, and clinical presentation |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 8 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 14 |
سال انتشار : 2011 | نشریه : Ncbi |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده |
کد محصول : ۴۶۵۳ | رفرنس : دارد |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 1.40Mb |
رشته های مرتبط با این مقاله: پزشکی و زیست شناسی |
گرایش های مرتبط با این مقاله: پوست و مو، اپیدمیولوژی، بهداشت حرفه ای، گوارش و کبد، علوم سلولی و مولکولی، علوم تغذیه، پزشکی مولکولی و باکتری شناسی پزشکی |
مجله: مجله دانشگاهی درماتولوژی آمریکا |
دانشگاه: بخش پوست، دانشگاه شیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده آمریکا |
کلمات کلیدی: بیماری بولوس اتوایمون، بلیستر، بیماری سلیاک، Dermatitis herpetiformis ؛ گلیادین؛ آنتروپاتی حساس به گلوتن، آنتی ژن لوکوسیت انسانی DQ2؛ آنتی ژن لوکوسیت انسانی DQ8؛ ترانس گلوتامیناز |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر: ترجمه شده است |
خلاصه
اپیدمیولوژی
پاتوژنسیس
ویژگی های بالینی
اختلالات مربوطه
Abstract
Dermatitis herpetiformis (DH) is an autoimmune disease that is linked to gluten sensitivity and has a clear relationship to celiac disease. Both conditions are mediated by the IgA class of autoantibodies and the diagnosis of DH is dependent on detection of granular deposits of IgA in the skin. There is an underlying genetic predisposition to the development of DH but environmental factors are also important. Typically, young adults present with excoriations only, as the severe pruritus effectively destroys any primary lesions. Based upon our experience with DH and a comprehensive literature review, we provide an update of DH epidemiology, pathophysiology, and clinical presentation.
چکیده
(Dermatitis herpetiformis(DH نوعی بیماری اتوایمون است که با حساسیت گلوتن ارتباط دارد و همچنین یک ارتباط واضح و روشن با بیماری سلیاک دارد. هر دو وضعیت تحت کلاس ۱ gA موجود در پوست تعدیل می شوند. پیشرفت بیماری DH اساسا زمینۀ ژنتیکی دارد . اما عوامل محیطی نیز اهمیت خود را دارند. در افراد جوان معمولاً پوست کنی ایجاد می شود؛ به گونه ایی که خارش های شدید منجر به تخریب و از بین رفتن ضایعات اولیه می گردد. ما با توجه به تجربه ایی که از DH داریم و همین طور با توجه به مطالعات و بررسی های جامع موجود، بر آن شدیم تا یک بررسی بروز و تازه ، پیرامون اپیدمیولوژی DH، پاتوفیزیولوژی و معاینه بالینی ارائه دهیم.