روانشناسی عمومی یکی از شاخه های علوم انسانی است که مربوط به شناخت مسائل روان شناسی، علل رفتارهای انسان، چگونگی استفاده از روان شناسی در امر آموزش و پرورش، شناخت کودکان عادی و استثنایی و کاربرد روانشناسی در مسائل روانی – اجتماعی میباشد.پرطرفدارترین گرایش، در میان گرایشهای روانشناسی بعد از بالینی، عمومی است.
گرایش روانشناسی عمومی بیشتر مسائل و موضوعات احساس،ادراک و رفتار را بررسی میکند. این گرایش از علم فلسفه، روانشناسی و فیزیولوژی بهرهمند است. در گذشته تمرکز این گرایش، بیشتر روی کارهای تحقیقی و پژوهشی بود اما اکنون کار عملی و درمان هم به آن اضافه شده است.دانشجویان روانشناسی عمومی، تکنیک های مختلف رواندرمانی مثل روان تحلیلگری، رفتاری، شناختی و... را به صورت بنیادی آموزش میبینند که اختلالات ریشهای ناشی از احساسات و ادراک مثل (افسردگی،اضطراب و ...) را درمان کنند. نقطه ی تمرکزاین گرایش روی هیجان، احساس و ادراک است و به همین دلیل روند درمانی روانشناس عمومی موثرتر واقع میشود. روانشناس عمومی میتواند با مراجعینی که در شرایط استرسزا هستند، افرادی که مشکلات اعتیاد دارند و یا افرادی که با مشکلات و موانع برای رسیدن به هدف خود روبهرو هستند، کار کند.
هدف رشته کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی ایجاد مهارتهای لازم در افرادیست که در فعالیتهای آموزشی و پژوهشی – سازمانها و نهادهای جمهوری اسلامی و در دانشگاهها خدمت رسانی می کنند