كارآفرينی به فرایند شناسایی فرصتهای جديد، ايجاد كسب و كار و سازمان‌های جديد، نوآوری و رشد یابنده براي بهره‌برداری از فرصتهای شناسايی شده اطلاق میشود كه در نتیجه آن كالاها و خدمات جدیدی به جامعه عرضه می شود. در دنیای امروز تضمین بقای سازمانها در نوآوری، خلاقیت و کارآفرینی آن‌هاست و بر اساس تحقیقات، تفاوت نرخ رشد در کشورها به سبب سطح کارآفرینی آن‌ها پدید می‌آید. بنابراین باید به آموزش اصول، روش‌ها و فنون کارآفرینی به منزله یکی از جنبه‌های اصلی فناوری، به‌طور بایسته و شایسته توجه شود و با ایجاد روحیه خلاقیت، نوآوری و کارآفرینی، به منزله مهم‌ترین هدف راهبردی، این روحیه به تدریج بر فرهنگ جامعه حاکم شود. از کارآفرینان تعاریف متفاوتی شده است، اما آنچه در اکثر آن‌ها می‌توان مشاهده کرد این نکته است که کارآفرینان محور توسعه اقتصادی‌اند و با تخریب روش‌های کهن و ناکارآمد قبلی و جایگزینی آن‌ها با شیوه‌های کارآمد و نوین به نظام اقتصادی، پویایی و حیات می‌بخشند. بسیاری از دانشمندان در پی آن بودند که وجه تمایز این افراد با دیگر افراد جامعه را به دست آورند. همین امر سبب به وجودآمدن «علم کارآفرینی» شد که در آن رویکرد رفتاری و ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینان از منظرهای اقتصادی، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
اهداف كلي دوره اصول و مبانی کارآفرینی
1-كسب دانش، بينش و شناخت كافي و كامل مربوط به كارآفريني و پروژه
2-كسب مهارت در تحليل فرصتهاي ايجاد اشتغال و كسب و كار
3-تعيين و تقويت ظرفيت، استعداد و مهارت در انجام پروژه‌هاي كارآفرينانه
4-تقويت نگرش‌ها و ديدگاه‌ها در جهت رشد و توسعه و پذيرش تغيير
5-مهارت در انجام پروژه عملي و كسب اطلاعات لازم جهت تامين، اداره و تاسيس و راه‌اندازي واحد يا واحدهاي توليدي، خدماتي، اقتصادي.
6-ايجاد انگيزه اعتقادي كافي در دانشجويان براي كار، تلاش و مشاركت جدي در فعاليتهاي سالم اقتصادي است كه لازمه آن چگونگي به كار بستن تخصص از يك طرف و به كارگيري مهارتهاي لازم براي راه‌اندازي يك واحد كاري يا انجام كار مفيد در محيطهاي كاري و خدماتي مي‌باشد.
7-آشنايي فراگيران با نحوه فعاليت شركتها، كارگاه، سازمانها موسسات و مراكز توليدي، خدماتي، كشاورزي صنعتي و كسب اطلاعات لازم جهت تامين و اداره يك واحد توليدي، خدماتي، تجاري، سازماني و… مي‌باشد.
