هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر فرهنگ پردیس بر میزان رضایت دانشجویان مهندسی است. از پنج متغیر پنهان، یعنی احترام، خلاقیت، پشتیبانی، فعالیت فوق برنامه و مسئولیت فردیب برای بررسی تأثیر فرهنگ دانشگاه استفاده شد. داده ها به کمک پرسشنامه آنلاین و توزیع آنها بین دانشجویان دختر و پسر جمع آوری شدند. پس از آن، 304 پاسخ جمع آوری شد که با استفاده از آمار توصیفی، چند خطی و مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار 23 AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سازگاری درونی و پایایی هر سازه از طریق آلفای کرونباخ انجام شد، در حالیکه برای اعتبارسنجی نتایج از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته های تحقیق مبتنی بر فراابتکارها نشان می دهد که فرهنگ پردیس تأثیر مثبتی بر میزان رضایت دانشجویان دارد (r = 0.774، 0.001p < ). بهبود این عوامل علاوه بر ارتقای کیفیت آموزش، متقابلاً میزان رضایت را نیز افزایش می دهد. این مطالعه می‌تواند راهی را برای مدیران آموزشی در جهت تمرکز منابع خود برای جلب رضایت هرچه بهتر دانشجویان بگشاید.
2. موضوعات و روشها
2.1. استراتژی تحقیق
از روش تحقیق پیمایشی که از نظر زمان و هزینه عملی ترین روش جمع آوری داده ها از دانشجویان محسوب می شود در این مطالعه استفاده شده است (15). پرسش‌های نظرسنجی بر اساس پنج عامل مهم از جمله احترام، خلاقیت، پشتیبانی، فعالیت های فوق برنامه و مسئولیت فردی برای ارزیابی فرهنگ پردیس طراحی شدند. این عوامل فرهنگ پردیس بر اساس مطالعات قبلی انتخاب شده اند. نظرسنجی شامل 26 سوال بود که پاسخ دهندگان می بایست با مقیاس 5 نمره ای لیکرت از 1 (کاملاً مخالفم) تا 5 (کاملاً موافقم) به آنها پاسخ می دادند. یک مدل پیشنهادی برای ارزیابی روابط بین فرهنگ پردیس و رضایت دانشجویان ارائه شد. شکل 1 مدل فرهنگ پردیس و رضایت دانشجویان را نشان می دهد. همانطور که می دانیم، رضایت دانشجویان ارتباط تنگاتنگی با کیفیت آموزش دارد. بنابراین، سطح فعلی رضایت دانشجویان نیز بر اساس عوامل فرهنگ پردیس مورد ارزیابی قرار گرفته است.
این مطالعه شامل پنج متغیر است که بر فرهنگ پردیس تأثیر می گذارد. این عوامل، به انجام تحلیل آماری برای ارزیابی میزان رضایت دانشجویان از فرهنگ پردیس کمک می کنند. در مورد به دست آوردن هر یک از عوامل در این مطالعه و جلوگیری از هر گونه سردرگمی در مورد اینکه قصد این عوامل چیست، توضیح مختصری در جدول 1 ارائه شده است.
پرسشنامه بین دانشجویان گروه های مختلف مهندسی توزیع شد و داده ها جمع آوری شدند. مرتب سازی آنها تنها بر اساس دو معیار اصلی جنسیت و شماره دسته انجام شد. همچنین برای اطمینان از پاسخ دقیق شرکت کنندگان، این مشارکت بصورت داوطلبانه و ناشناس انجام شد. این روش توزیع برای اعتبار بخشیدن به تحقیق و افزایش تعداد شرکت کنندگان اجرا شد. پرسشنامه بین 588 دانشجوی پسر و 212 دانشجوی دختر توزیع شد و تعداد شرکت کنندگانی که پرسشنامه را پر کردند 304 نفر بود که میزان پاسخ 38 % با سطح اطمینان 99 % و حاشیه خطای 9.3 % تعیین شد.
