ترجمه مقاله داروهای ضدافسردگی در صرع - نشریه الزویر

قیمت خرید این محصول

۳۷,۰۰۰ تومان

دانلود مقاله انگلیسی

عنوان فارسی

داروهای ضدافسردگی در صرع

عنوان انگلیسی

Antidepressants in epilepsy

صفحات مقاله فارسی

10

صفحات مقاله انگلیسی

5

سال انتشار

2018

رفرنس

دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله

نشریه

الزویر - Elsevier

فرمت مقاله انگلیسی

pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش

فرمت ترجمه مقاله

pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش

فونت ترجمه مقاله

بی نازنین

سایز ترجمه مقاله

14

نوع مقاله

ISI

نوع نگارش

مقاله مروری (Review Article)

نوع ارائه مقاله

ژورنال

پایگاه

اسکوپوس

ایمپکت فاکتور(IF) مجله

1.270 در سال 2020

شاخص H_index مجله

26 در سال 2021

شاخص SJR مجله

0.484 در سال 2020

شناسه ISSN مجله

0028-3843

شاخص Q یا Quartile (چارک)

Q2 در سال 2020

کد محصول

11979

وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول

ترجمه شده است ✓

وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول

ترجمه شده است ✓

وضعیت ترجمه منابع داخل متن

به صورت عدد درج شده است ✓

وضعیت فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه

ندارد ☓

ضمیمه

ندارد ☓

بیس

نیست ☓

مدل مفهومی

ندارد ☓

پرسشنامه

ندارد ☓

متغیر

ندارد ☓

فرضیه

ندارد ☓

رفرنس در ترجمه

در انتهای مقاله درج شده است

رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله

پزشکی، روانشناسی و روانپزشکی، مغز و اعصاب، روانشناسی بالینی

مجله

نورولوژی و جراحی مغز و اعصاب لهستان - Neurologia i Neurochirurgia Polska

دانشگاه

گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه پزشکی گدانسک، گدانسک، لهستان

کلمات کلیدی

داروهای ضد افسردگی، صرع، ریسک حملات صرع، فارماکوتراپی

کلمات کلیدی انگلیسی

Antidepressants - Epilepsy - Risk of seizures - Pharmacotherapy

doi یا شناسه دیجیتال

https://doi.org/10.1016/j.pjnns.2018.07.005

۰.۰ (بدون امتیاز)

امتیاز دهید

فهرست مطالب

چکیده
1. مقدمه
2. داروهای ضدافسردگی- تاثیر بر رخداد حملات
3. ADT- مکانیسم عمل و شیوع حملات
4. برهم کنش بین داروهای ضدافسردگی و AED
5. ADT در صرع
1. 5. ADT در صرع لوب تمپورال (گیجگاهی)
6. نتیجه گیری
منابع

تصاویر فایل ورد ترجمه مقاله (جهت بزرگنمایی روی عکس کلیک نمایید)

نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی

Abstract

People with epilepsy (PWE) frequently suffer from comorbid mood and anxiety disorders. Depression is one of the major psychiatric comorbidities having a negative impact on the quality of life in people with epilepsy. A review of the literature indicates that the majority of antidepressant-related seizures have been associated with either ultra-high doses or overdosing and, generally, the risk of antidepressant-associated seizures is low. Correspondingly, there is some evidence indicating that antidepressants of most widely used groups may additionally lower the risk of triggering seizures. Four antidepressants are not recommended for patients with epilepsy, i.e.: amoxapine, bupropion, clomipramine and maprotiline. Clinicians applying first line of depression treatment in patients with epilepsy should consider use of SSRIs or SNRIs, particularly sertraline, citalopram, mirtazapine, reboxetine, paroxetine, fluoxetine, escitalopram, fluvoxamine, venlafaxine, duloxetine. Implementation of anticonvulsive drugs in depressed patients should include valproate, carbamazepine, lamotrigine, gabapentin, pregabalin. The paper reviews the evidence for the clinical use of antidepressants in PWE.

1. Introduction

People with epilepsy (PWE) frequently suffer from comorbid mood disorders. Lifetime prevalence ranges between 11% and 62% [1]. One of the major psychiatric comorbidities having a negative impact on the quality of life in PWE is depression [2]. The relationship between depression and epilepsy may be bidirectional; having depression would increase the risk of epilepsy, and having epilepsy appears to increase the risk of depression [3]. Suicide attempts among depressed PWE are four- to fivefold more frequent than in the general population [4–6]. Depression has also been associated with higher rates of drug resistance in PWE [7]. Considering these issues the successful and safe treatment of depression associated with epilepsy is of utmost clinical importance.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی

چکیده

افراد مبتلا به صرع (PWE) اغلب از اختلالات خلقی همایند و اضطراب رنج می برند. یکی از همایندهای روانپزشکی اصلی که بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به صرع تاثیر منفی می گذارد، افسردگی نام دارد. مرور ادبیات نشان می دهد که اکثر حملات ناشی از داروهای ضدافسردگی با دوزهای بسیار بالا یا اوردوز ارتباط داشته اند، و به طور کلی ریسک حملات ناشی از داروهای ضدافسردگی، پائین است. به همان نسبت، مدارکی وجود دارد که نشان می دهد داروهای ضدافسردگی کاربردی ترین گروهها، ریسک حملات را پائین تر می آورد. برای بیماران مبتلا به صرع، چهار داروی ضد افسردگی توصیه نشده است، آموکساپین، بوپروپیون، کلومیپارامین و ماپروتیلین. متخصصین بالینی که از خط اول درمان افسردگی در بیماران مبتلا به صرع استفاده می کنند، باید از SSRI یا SNRI، به ویژه سرترالین، سیتالوپرام، میرتازاپین، ربوکستین، پاروکستین، فلوکستین؛ ستیتالوپرام، فلووکسامین، ونلافاکسن، و دولوکستین استفاده کنند. پیاده سازی داروهای ضد تشنج در بیماران افسرده باید شامل والپروات، کاربامازپین، لاموتریژین، گاباپنتین، و پریگابالین شود. مقاله حاضر مدارک مربوط به استفاده بالینی داروهای ضدافسردگی در PWE را مرور می کند.

1. مقدمه

افراد مبتلا به صرع (PWE) اغلب از اختلالات خلقی همایند رنج می برند. شیوع این بیماری در طول عمر بین 11 و 62 درصد است [1]. یکی از همایندهای روانپزشکی اصلی که تاثیر منفی بر کیفیت زندگی در PWE دارد، افسردگی می باشد [2]. رابطه بین افسردگی و صرع، دوسویه است؛ افسردگی ریسک صرع و صرع ریسک افسردگی را افزایش می دهد [3]. اقدام به خودکشی در میان PWE افسرده، چهار تا پنج برابر نسل عمومی است [6-4]. افسردگی با نرخ بالاتر مقاومت دارویی در PWE نیز ارتباط داشته است [7]. با توجه به این موضوعات، درمان موفق و امن افسردگی ناشی از صرع، از اهمیت بالینی بسزایی برخوردار است.

برچسب‌ها: دانلود رایگان مقالات انگلیسی پزشکی، پاورپوینت های رشته روانشناسی