ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
ABSTRACT
It is well known that flowers use scents to attract pollinators and that these fragrances are composed of a mixture of different chemical compounds, many of which form the basis of perfumes and colognes we use today. An examination of fossil flowers in mid-Cretaceous Burmese amber and mid-Tertiary Dominican amber revealed a range of secretory tissues in the form of nectaries, glandular trichomes, eliaphores and osmophores. These tissues most certainly secreted liquids and volatiles to attract pollinators, just as they do in modern flowers. The morphological similarities of secretory tissues found on fossil flowers dating back to 100 mya to those of their present day descendants suggests that ancient and modern flowers may have produced similar essences, including those used in the production of today’s perfumes and colognes.
Introduction
Floral scents have been used by humans for ages, with some of the earliest records of fragrances dating back to the Bronze Age some 4000 years ago (Arctander 1960). Today we still rely on the appeal of perfumes and colognes to make us attractive and irresistible. But floral scents did not develop for human use. They originated in primitive Early Cretaceous flowers as a means to attract pollinators. When angiosperms were diversifying some 100 million years ago, most flowers lacked petals. Since colors, one of the other methods flowers use to attract pollinators, are typically associated with petals, these early flowers would have depended mostly on scents and nectar to attract potential pollinators.
این کاملا مشهود است که گل ها از عطر خود برای جذب گرده افشان ها استفاده می کنند و این رایحه ها، شامل مخلوطی از ترکیبات شیمیایی مختلف هستند که بسیاری از آنها، پایه و اساس عطر و ادکلن هایی را تشکیل می دهند که ما امروزه از آنها استفاده می کنیم. بررسی گل های فسیلی در کهربای برمه ای مربوط به اواسط دوره کرتاسه (دوره دوم) و کهربای دومینیکن مربوط به اواسط دوره سوم، طیف وسیعی از بافت های ترشحی در اشکال شهد سازها، کرک های گیاهی غده ای، الیافورها و اسموفورها را نشان داد. این بافت ها قطعا مایعات و مواد فرار را برای جذب گرده افشان ها ترشح کردند، درست مانند همان کاری که گل های جدید می کنند. شباهت های مورفولوژیکی (ریخت شناسی) بافت های ترشحی موجود در گل های فسیلی که قدمت آنها به 100 میلیون سال می رسد، با نسل های کنونی آنها، نشان می دهد که گل های قدیمی و جدید ممکن است اسانس های مشابهی، از جمله آنهایی که امروزه در تولید عطر و ادکلن استفاده می شوند، تولید کنند.
مقدمه
رایحه گلها، سال هاست که توسط انسان ها استفاده شده است، برخی از اولین آثار استفاده از عطرها به دوران برنگ در حدود 4000 سال پیش بر می گردد (Arctander 1960). امروزه ما همچنان به استفاده از جاذبه عطر و ادکلن ها متوسل می شویم تا جذاب و خواستنی باشیم. اما عطر گل ها برای استفاده انسانی ایجاد نشده است. آنها از گل های اوایل دوره کرتاسه به عنوان وسیله ای برای جذب گرده افشان ها سرچشمه گرفته اند. در زمان گسترش تنوع گونه های نهاندانگان در حدود 100 میلیون سال پیش، بیشتر گل ها گلبرگ نداشتند. از آنجایی که رنگ ها، که یکی دیگر از روش های گل ها برای جذب گرده افشان ها هستند، معمولا به گلبرگ ها مربوط می شوند، این گل های اولیه عمدتا به عطر و شهد خود برای جذب گرده افشان های بالقوه متکی بودند.