ترجمه مقاله درمان موضعی زخم پای با بهبود کند توسط پانسمان پروپولیس در بیماران دیابتی

ترجمه مقاله درمان موضعی زخم پای با بهبود کند توسط پانسمان پروپولیس در بیماران دیابتی
قیمت خرید این محصول
۲۳,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
درمان موضعی زخم پای با بهبود کند توسط پانسمان پروپولیس در بیماران دیابتی
عنوان انگلیسی
Topical Treatment With Propolis Dressings Of Poor Healing Foot Ulcers In Diabetic Patients
صفحات مقاله فارسی
7
صفحات مقاله انگلیسی
7
سال انتشار
0
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
8799
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله
غدد و متابولیسم
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
بهبود کند زخم پا 15% از بیماران دیابتی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و حدود 84% از تمام قطع عضوهای تحتانی مرتبط با دیابت را به خود اختصاص می‌دهد و در مقایسه با بیماران دیابتی فاقد زخم پا، مرگ و میر طی 3 سال 15% در این افراد بالاتر است. به دلیل اختلال در هماهنگ‌سازی فیزیولوژیک وقایعی که منجر به بهبود سریع زخم می‌گردند، زخم‌های پا از یک روند درمانی منطقی و منظم پیروی نمی‌کنند.
با کمال تعجب، با اینکه از زمان‌های قدیم از موم برای درمان زخم‌ها استفاده می‌شد، تجارب بالینی ثبت شده به ندرت منتشر شده‌اند. به این دلیل، ما نتایج یک مطالعه‌ی مشاهداتی تاریخی کوچک را نشان خواهیم داد که در سال 1983 بر روی 23 بیمار دیابتی سرپایی (13 نفر نوع 1، 10 نفر نوع 2) با زخم‌های پا صورت گرفته بود و این بیماران درمان موضعی با موم 8% دارای منشاء اوروگوئه‌ای و به صورت محلول در پانسمان‌ را دریافت کرده بودند. آنالیزهای کمی پلی‌فنل‌ها در EEP اوروگوئه‌ای با استفاده از کروماتوگرافی با توان عملیاتی بالا- طیف‌سنجی جرمی نشان‌دهنده‌ی مقدار میانگین 457 میلی‌گرم/گرم با مقادیر بالایی فلاونوئید بود. در ششمین روز درمان، دو بیمار از مطالعه خارج شده و به دلیل بروز واکنش‌های آلرژیک در محل ضایعه از آنالیز حذف شدند. مطالعه‌ای در سال 1997 به منظور مقایسه‌ی راندمان و ایمنی درمان با پانسمان‌های 8% و 2% موم اوروگوئه‌ای در بیماران مبتلا به سوختگی (76=n)، زخم (122=n) و زخم پای دیابتی (31=n) انجام شد و هیچگونه تفاوتی در اثربخشی مشاهده نشد، بلکه تفاوت معنا‌داری در وقایع آلرژیک موضعی رخ داده بود.

بدون دیدگاه