مینرالوژی( کانی شناسی) شاخص برای کشف طیف وسییعی از کانی ها مورد استفاده قرار می گیرد. این روش از کانی هایی استفاده می کنند که در برای رساندن به غلظت آزمایشگاهی بسیار سنگین می باشند، رنگارنک بوده و دارای یک سری خصوصیات شیمیایی و فیزیکی مفید هستند. کانی ها باید خاص منبع باشند. برخی از کانی ها، کانی های حقیقی مقاوم می باشند. سایرین اگرچه مقاومت کم تری دارند، در رانش های یخچالی اکسیدی پایدار بوده و بسیاری از رسوبات غیر یخچالی را شامل می شوند. برخی نیز مانند ذرات طلا، دارای اندازه سیلت می باشند ولی بیشتر آن ها دانه درشت هستند. اندازه ذرات دارای اثر زیادی بر روی الگوهای انتشار کانی شاخص در میدان های یخچالی می باشند. کانی های شاخص دانه درشت دارای دو نوع می باشند: 1-کانی های شاخص کیمبرلیت kim و 2- کانی های شاخص سولفیدی ماسیو ماگمایی و یا دگرگونی که موسوم به(. Mmsim) می باشند.KIM ها غنی از منیزیم و کروم بوده و بیشتر Mmsim غنی از منیزیم، منگنز، آلومینیوم و کروم هستند. این عناصر شاخص را نمی توان به طور ژئوشیمایی در کانی های سنگین بی شکل تشخیص داد زیرا دارای دیگر کانی های غیر شاخصی هستند که حاوی عناصر یک سازان از حیث فرم شیمیایی می باشند. کالکوپیریت نیز یک Mmsim بسیار مهم است اما برخی از دانه های باقی مانده در حوزه های انتشاری برای شناسایی توسط آنالیز های ژئوشیمایی انتخابی بسیار کوچک هستند.
