ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
An experimental programme has been conducted in order to investigate the flexural behaviour of concrete beams with variable un-bonded length of tension reinforcement. A test series of six simple beams containing different nominal length without bond close to the support had been conducted in this investigation. The tested beams are of 2250 mm total span loaded at the middle third with two equal concentrated loads. The bond loss had been introduced with plastic tubes surrounding the longitudinal tension reinforcement leaving short bonded lengths over supports and at positions of stirrups crossing the longitudinal reinforcement. The effect of reinforcement bond loss on the response, cracking load, crack propagation, deflection, ultimate capacity, reinforcement strain at mid span and mode of failure of beams is examined in this paper. The cracking load, number of cracks in the flexural zone, and the crack width are affected significantly with increasing the area of bond loss. On the other hand, the reduction in the ultimate load capacity is surprisingly low even with 73% loss of bond. This refers to the creation of high bond forces at the small bonding areas at the crossing stirrups which compensates the high bonding loss in the longitudinal bars between stirrups.
یک برنامه آزمایش به این منظور انجام گرفت تا رفتار خمشی تیرهای بتنی که طول آرماتور کششی آنها نا پیوسته می باشد را مورد ارزیابی قرار دهد . یک سری آزمایش شش تیر ساده با طول اسمی متفاوت بدون پیوستگی نزدیک تکیه گاه ، مورد ارزیابی قرار گرفت . نیرهای مورد آزمایش مجموع دهانه mm 2250 می باشد که در یک سوم میانی دوبار متمرکز مساوی ، بارگذاری شده است. کاهش پیوستگی با لوله های پلاستیکی ایجاد شده بود که آرماتور کششی طولی را احاطه کرده بود و طول پیوسته کوتاهی را در تکیه گاه ها و در رکابی هایی که آرماتور طولی را قطع می کرد ، اشغال کرده بود . تأثیر کاهش پیوستگی آرماتور بر روی بار ترک ، تکثیر ترک ، به میزان قابل توجهی تحت تأثیر افزایش ناحیه از بین رفتن پیوستگی می باشد. از سویی دیگر ، کاهش در ظرفیت بارنهایی افزایش ناحیه از بین رفتن پیوستگی می باشد. از سویی دیگر ، کاهش در ظرفیت بارنهایی حتی در مورد کاهش پیوند 73% هم به طور قابل توجهی ، کم می باشد ، این امر به شکل گیری نیروهای پیوستگی زیاد در نواحی پیوستگی اندک در مقطع رکابی ها اشاره داردکه کاهش زیاد پیوستگی در میلگردهای طولی بین رکابی ها را کاهش می دهد.