ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Tea plays a pivotal role in India’s national economy, with the state of Assam the world’s largest regional producer of black tea. However, various socio-environmental factors are threatening tea production and the livelihoods of millions of people reliant upon the industry. Little documentation exists which provides comprehensive spatial insights into tea production practices and associated livelihoods. Additionally, vulnerability from climate change to those livelihoods dependent upon the tea landscape has received limited multi-level stakeholder qualification. Consequently, this paper goes towards addressing this knowledge deficit through adopting a sustainable livelihoods approach for investigating the tea landscape of Assam. Mixed social survey methods were used to document responses from multiple stakeholder groups representing managers of commercial plantations, smallholders and tea workers. Results provide a comprehensive insight into the livelihoods of those reliant upon tea production activities across the four major tea growing regions of Assam. Outputs indicate that varying production practices are in place to optimise yield, increase livelihood resilience and manage the landscape effectively under a changing climate, with tea workers possessing varying diversity in assets to support their livelihoods. Outcomes from this research highlight the need for adaptable and climate-smart landscape activities, with active support from expert tea advisory agencies, to promote long-term socio-environmental sustainable cultivation of tea under changing climatic conditions.
1. Introduction
India has experienced a rise in the importance of its domestic tea market with overall tea production increasing by 19% between 1997 and 2010 (Arya, 2013). Conversely, international trade has declined since the collapse of the Soviet Union in the 1980s (Lines, 2006) with falling tea auction prices since the 1990s (Mishra et al., 2011) and recent stagnation in productivity (Arya, 2013). Historically, tea has played a vital role in the national economy, providing sectoral employment in remote and poor rural areas (Lines, 2006), yet tea plantation labour wages are the lowest of the organised sector (Mishra et al., 2011). The recent closure of some tea plantations has had a detrimental impact on worker livelihoods given the limited availability of alternative livelihood strategies in the tea growing regions (Van der Wal, 2008).
8. Conclusion
This paper has presented multi-stakeholder insights into tea production practices of the four major tea growing regions in Assam. These insights provide indicative evidence as to how growers (both plantation managers and smallholders) are attempting to sustain production of one of India’s most valuable commodities. Within these regions this research has also highlighted the impacts that climate change may be having on production through local multi-stakeholder knowledge, and the effects this is having on livelihoods. The evidence we present in the paper should be used to help make more informed future strategies regarding best practice for landscape management under a changing climate, and directing policy assistance for enhancing sustainable livelihoods within northeast India. A coordinated landscape-scale approach whereby multiple actors within the tea sector can work together to facilitate climate-smart mitigation and adaptation measures will be essential to ensure the long-term sustainability of Assamese tea production. We advocate for our findings to be used alongside other research, such as the International Trade Centre’s (2014) suggested climate change indicators for assessing impacts on tea crop production, and local land management guidance (e.g. Goswami, 2011), to develop climate-smart landscape approaches for socio-environmental sustainability of Assam’s tea landscape.
1. مقدمه
هند افزایشی در اهمیت بازار داخلی چای را تجربه کرده است و تولید کلی چای آن بین سالهای 1997 و 2010، 19 درصد افزایش پیدا کرده است (آریا 2013). برعکس، تجارت بین المللی از زمان فروپاشی شوروی سابق در دهه 1980 افت پیدا کرده است (لاینز 2006) و قیمت های مزایده چای از دهه 1990 رو به کاهش بوده است (میشرا و همکارانش 2011) و اخیراً هم بهره وری آن دچار رکود شده است (آریا 2013). از لحاظ تاریخی، چای نقش حیاتی را در اقتصاد ملی باز کرده است و استخدام بخشی را در مناطق دور افتاده و مناطق فقیرنشین روستایی فراهم ساخته است (لاینز 2006)؛ با اینحال دستمزد کارگران کشت چای، پایین ترین دستمزد در این بخش سازماندهی شده است (میشرا و همکارانش 2011). تعطیل شدن اخیر بعضی از مزارع چای، تأثیر زیان بخشی بر امرار معاش کارگران داشته است چون دسترس پذیری استراتژی های جایگزین برای امرار معاش در مناطق کشت چای را محدود ساخته است (وان دِر وال 2008).
8. نتیجه گیری ها
این مقاله بینش های چند-سهامداری را در مورد تکنیک های تولید در چهار منطقه اصلی کشت چای در آسام ارائه میدهد. این بینش ها شواهد شاخصی را فراهم می سازند که چای کاران (هم مدیران مزارع و هم خرده مالکان) چطور تلاش می کنند تا تولید یکی از ارزشمندترین محصولات هند را حفظ کنند. این تحقیق در این مناطق بر تاثیراتی تأکید کرده است که تغییرات جوی از طریق دانش محلی سهامداران مختلف می توانند بر روی تولید داشته باشند، و تأثیراتی که این مسئله بر روی امرار معاش افراد دارد. شواهدی که در مقاله حاضر ارائه داده ایم را باید برای ایجاد استراتژی های آگاهانه تری از لحاظ تکنیک های برتبر برای مدیریت مزارع در شرایط جو متغیر در آینده، و هدایت سیاست ها به سمت افزایش حفظ امرار معاش افراد در شمال شرقی هند مورد استفاده قرار داد. یک رویکرد هماهنگ در مقیاس مزارع برای عاملان مختلف در بخش چای میتواند سبب همکاری افراد شود تا کاهش اثرات جو-هوشمند تسهیل گردد و ابزارهای سنجش انطباق هم برای اطمینان از پایداری بلندمدت تولید چای در آسام ضروری هستند. ما ادعا می کنیم که یافته های تحقیق حاضر را می توان همراه با تحقیقات دیگری مانند مرکز تجارت بین المللی (2014) مورد استفاده قرار داد که شاخص های تغییرات جوی را برای ارزیابی تأثیرات بر تولید محصولات چای، و راهنمایی های مدیریت محلی زمین ها (بعنوان مثال گوسوامی 2011) پیشنهاد میکند تا رویکردهای جو-هوشمند (هوشمندانه از لحاظ جوی) برای مزارع به منظور پایداری اجتماعی-محیطی مزارع چای آسام توسعه داده شود.