ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Carbon fiber surfaces were treated by cold plasmas of oxygen, nitrogen, argon, ammonia, and propylene. A two-component bismaleimide, an epoxy, and a model thermoplastic resin polypropylene were used as the matrices for composites. The effectiveness of various plasmas in improving the interfacial adhesion between carbon fibers and matrix resins was demonstrated. Predominant adhesion promotion mechanisms as influenced by various plasma treatments were determined. Oxygen and argon plasmas were found to promote mechanical keying by increasing the level of fiber surface roughness and porosity. The wettability of carbon fiber surface by the matrix resin was also enhanced by oxygen plasmas and argon plasmas (to a lesser extent), as evidenced by the increased total surface energies and their polar components. These surface energy increases are mainly due to the various oxygencontaining functional groups observed on the oxygen plasma-treated surface. For the cases of ammonia and combined ammonia/argon plasma treatments, possible chemical bonding between bismaleimide and the plasma-deposited amine groups is one important promoter of interracial bonding. In these cases increased wettability was also observed. Ammonia and ammonia/argon plasmas appear to be the more appropriate treatments for carbonfiber/ thermoset resin composites considering that they generally do not induce any appreciable reduction in fiber strength. In contrast, excessively prolonged exposure of carbon fibers to oxygen, nitrogen or argon plasma could lead to a significant reduction in fiber strength. The plasma-polymerized polypropylene deposited on the fiber surface was capable of improving the compatibility and adhesion between the fiber and the polypropylene matrix.
سطوح فیبر کربن توسط پلاسمای سرد اکسیژن، نیتروژن، ارگون،آمونیوم و پروپیلن تحت تیمار و فراوری قرار گرفت.بیسمالیمید، اپوکسی و پلی پروپیلن رزین ترموپلاستیک به عنوان ماتریس های کامپوزیت مورد استفاده قرار گرفتند.کارایی پلاسماهای مختلف در بهبود ادهیسیون بین وجهی بین فیبرهای کربن و رزین های ماتریکس اثبات شد. مکانیسم های بهبود ادهیسیون غالب تحت تاثیر تیمارهای مختلف پلاسمایی تحت تاثیر قرار گرفت. پلاسماهای اکسیژن و آرگون موجب بهبود خصوصیات مکانیکی با افزایش سطخ زبری سطحی فیبر و تخلخل و پروزیته می شوند. رطوبت پذیری سطح کربن فیبربا ماتریکس رزین توسط پلاسمای اکسیژن و آرگون افزایش یافت که انرژی سطحی کل و اجزای قطبی آن ها بیانگر آن می باشند. این انرژی سطحی به دلیل گروه های مختلف عاملی حاوی اکسیژن مشاهده شده در سطح تیمار شده با پلاسمای اکسیژن افزایش پیدا می کند.برای موارد تیمارهای آمونیوم و ترکیب پلاسمای آمونیم-آرگون، پیوند شیمیایی احتمالی بین بیسمالمید و گروه های آمینی پلاسما یکی از پروموتورهای مهم پیوند بیو وجهی می باشد. در این موارد،، رطوبت پذیری بالا نیز مشاهده می گردد.. پلاسماهای آرگون-آمونیوم و آمونیوم از تیمارهای مهم کامپوزیت رزین فیبر کربن-ترموست می باشد چرا که موجب کاهش محسوس ذر مقاومت فیبر می شود. بر عکس، در معرض قرار گرفتن طولانی مدت فیبرهای کربن در برابر پلاسمای اکسیژن، نیتروژن و آرگون موجب کاهش معناداری در مقاومت فیبر می شوند. پلی پروپیلن پلیمری پلاسما رسوب یافته روی سطح فیبر قادر به بهبود سازش پذیری و ادهیسیون بین فیبر و ماتریکس پلی پروپیلن بود.