پیش زمینه: با تلاش هایی در جهت گسترش بیومارکرها و افزایش هزینه ی تهیه ی دارو بیشینه سازی مقدار نمونه-های بالینی با وزن محدود، ضروری است. محدودیت اصلی روش های دردسترس ناتوانی در زمینه ی تحلیل و جداسازی از یک نمونه است که مولکول ها به روش های استخراج ناسازگاز نیاز دارند. بنابراین روش نیمه خودکار جدیدی برای فراوری بافت و تقطیع بافتی و تقسیم (TMAD) را گسترش دادیم.
روش ها: ما از یک ابزار SilverHawk برای جمع آوری پلاک های آترواسکلروزی از بیماران نیازمند به آتروکتومی پیرامونی استفاده کردیم. حفاظت بافتی با استفاده از فریز کردن فلش با ایمرسیون در RNAlater و خرد کردن بافتی با استفاده از هاون با TMAD مورد مقایسه قرار گرفت. موارد مقایسه بازده پروتئین ها، RNA، لیپید و کیفیت آن ها بودند. تکرارپذیری محصول آنالیت از بخش هایی از نمونه ی بافتی مشابه که بوسیله ی TMAD فراوری شده بود نیز مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج: کمیت و کیفیت بیومارکرهای مستخرج از بافت که با TMAD آماده شد حداقل به اندازه ی آنجه از بافت ذخیره شده و آماده شده با روش های قدیمی تهیه می شد، نبود. TMAD تحلیل موازی بیان ژن (PCR کمی معکوس، میکرواری)، ترکیب پروتئنی (ELISA)و محتوای لیپیدی (سنجش بیوشیمیایی) از 20 میلی گرم بافت را ممکن شاخته است. ارتباط متوسط در ترکیب پروتئنی r=0.97 () بین بخش های نمونه های گرفته شده از TMAD بود. ما همچنین تعیین کردیم که استفاده از TMAD در مطالعات بالینی در مقیاس بالا نیز شدنی است.
نتیجه گیری: روش TMAD که در اینجا توضیح داده شده است، نمونه برداری نیمه خودکار و پربازده برای مقادیر کوچک نمونه های بافتی هتروژن توسط تکنیک های تحلیلی چندگانه با کیفیت بیومولکول های بازیابی شده را امکان پذیر ساخته است.
پیاده سازی روش های کارامد برای فراوری و تحلیل نمونه های زیستی جزء مهمی در اجرای روند درمانی است. محدودیت اصلی روش های دردسترس عدم توانایی در جداسازی و تحلیل مولکول های نیازمند به روش های استخراج ناسازگار می باشد.
چون بیشتر نمونه های بافتی از نظر ترکیبی هتروژن هستند، برای مثال پلاک اترواسکلروزیس (شکل 1) و بافت توموری، تحلیل و استخراج بیومارکرها از قطعات مختلف می تواند منجر به نتایج گمراه کننده شود. بنابراین گسترش یک روش عمومی برای تقسیم یک نمونه ی بالینی به بخش های مشابه از نظر ترکیبی ضرورتا مهم است.
بحث
ما روش نیمه خودکاری را برای تقطیع بافتی به بخش های برابر از نظر ترکیبی طراحی، مهندسی و اعتبارسنجی کردیم. این تکنیک تحلیل به صرفه ای را از بیومارکرهای نیازمند به فرایندهای ناسازگار استخراج بافتی در نمونه-های واحد ممکن می سازد. TMAD فرایندهای برشی و شکست را استاندارد می کند و امکان افزایش بازده و میزان بالایی از بازیابی نمونه ها را از نمونه های کوچک بافتی فراهم می کند (98%). همه ی موادی که در تماس با بافت قرار دارند یک بار مصرف هستند که باعث کاهش خطر آلودگی های ناخواسته می شود. TMAD با آنالیز کمی mRNA ، پروتئین و محتوای لیپیدی سازگار بوده و امکان تعیین خصوصیات جزئی ترکیبات مولکولی بافت را بدون نیاز به جمع آوری نمونه های جداگانه برای هر آنالیز فراهم می کند.
