Patient counseling is a cornerstone of ethical pharmacy practice and high quality pharma ceutical care. Counseling promotes patient compli ance with prescription regimens and prevents dangerous drug interactions and medication errors. Counseling also promotes informed consent and protects pharmacists against legal risks. However, economic, social, and technological changes in pharmacy practice often force community pharma cists to choose between their professional obligations to counsel patients and business objectives. State and federal legislatures have enacted laws that require pharmacists to counsel patients, but these laws have had mixed results. This essay argues that community pharmacy's patient counseling conundrum can be solved through additional moral education and moral persuasion, not through additional legal mandates.
مشاوره بیمار، اساس عملیات داروخانه اخلاقی و مراقبت های دارویی با کیفیت بالا می باشد. مشاوره موجب افزایش رعایت رژیم های تجویز توسط بیمار شده و مانع از تداخلات دارویی و خطاهای تجویز دارو می شود. در عین حال مشاوره موجب افزایش رضایت آگاهانه شده و داروسازان را از خطرات حقوقی مصون می دارد. با این حال، تغییرات اقتصادی، اجتماعی و فناوری در عملیات دارویی، داروسازان جامعه را مجبور به انتخاب بین ملزومات حرفه ای خود برای مشاوره بیماران و اهداف کسب و کار می کنند. قانون گذاران قدرالی و ایالتی قوانینی را تصویب کرده اند که داروسازان را ملزم به مشاوره بیماران می کنند با این حال این قوانین دارای نتایج ترکیبی و مختلفی بودند. این مقاله استدلال می کند که معمای مشاوره بیماران توسط دارو خانه ها می تواند از طریق آموزش اخلاقی بیشتر و باور های اخلاقی قابل حل است نه این که تنها ملزومات اجباری قانونی اعمال شود.
