چکیده
پس زمینه: فواید آموزش احیای قلبی- ریوی برای دانش آموزان کاملاً مشخص است، اما سن مناسب برای معرفی آموزش هنوز مورد بحث می باشد. این یک مسئله بسیار مهم است، زیرا ایست قلبی خارج از بیمارستان یک نگرانی عمده در مورد بهداشت عمومی به شمار می رود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیرات اجرای احیای قلبی ریوی بر دانش دانش آموزان در سه کلاس آخر مدارس ابتدایی اسلوونی و تمایل، نگرش و اهداف آنها برای کمک به دیگران و انجام احیای قلبی ریوی بوده است. همچنین تجربه مربیان آموزشی مورد بررسی قرار گرفت.
روش ها: با استفاده از یک طرح قبل و بعد نمونه های مجزا و گروه های کانونی، از یک طرح تحقیقاتی با روش های ترکیبی استفاده شد. تحقیق در 15 مدرسه ابتدایی دولتی اسلوونی با ارائه آموزش احیای قلبی ریوی انجام شد. گروه های کانونی شامل مربیان و توسعه دهندگان آموزش بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ساختار یافته از آوریل تا ژوئن 2018 جمع آوری و با استفاده از تحلیل های تک متغیره و دو متغیره تجزیه و تحلیل شدند. سه گروه کانونی در سپتامبر و اکتبر 2018 تشکیل شد. تجزیه و تحلیل محتوای رونویسی بحث انجام شد. این نمونه شامل 764 دانش آموز در سنین 12.5–14.5 سال قبل از آموزش احیای قلبی ریوی و 566 دانش آموز پس از آموزش بود. سه گروه کانونی غیر همگن شامل هشت مربی احیای قلبی ریوی بودند.
نتایج: پس از اجرای آموزش، پیشرفت چشمگیری در دانش احیای قلبی ریوی مشاهده شد که بیشترین پیشرفت در جوانترین گروه سنی (میانگین سنی 12.5 سال) مشاهده شد. بیشترین افزایش بعد از آموزش برای متغیرهای نگرش نسبت به کمک به دیگران (0.001 = p) و اعتماد به نفس (0.001 = p) مشاهده شد. تجزیه و تحلیل گروه های کانونی دو موضوع را به همراه داشت: (الف) تأثیرات آموزش احیای قلبی ریوی بر دانش آموزان و (ب) مسئولیت سیستمی سیستم مدرسه و نهادهای حرفه ای.
نتیجه گیری: پیشرفت چشمگیری در دانش احیای قلبی - ریوی دانش آموزان پس از آموزش ایجاد شد. آشناسازی زودهنگام آموزش توصیه می شود. دانش احیای قلبی ریوی، آگاهی از مسئولیت کمک به دیگران و اعتماد به نفس را برای تأمین احیای قلبی ریوی در کنار هم افزایش می دهد. می توان نتیجه گرفت که آموزش احیای قلبی ریوی زودهنگام برای کودکان بسیار مهم است. این موضوع در کشورهایی که احیای قلبی ریوی هنوز اجباری نیست، باید به عنوان بخش اجباری از برنامه های درسی مدارس گنجانده شود.
هدف مطالعه
تحقیق ما با هدف بررسی تأثیرات آموزش CPR اجرا شده بر تمایل، نگرش و نیت برای کمک به دیگران و انجام CPR و دانش CPR در دانش آموزان سه کلاس آخر دبستان در اسلوونی انجام شد. علاوه بر این، ما تجربیات و نظرات مربیان آموزش را در مورد تأثیرات آموزش اجرای CPR بررسی نمودیم.
مواد و روش ها
طرح
در این مطالعه از طرح تحقیق ترکیبی استفاده شده است. هدف، دستیابی به رویکرد جامع تری برای موضوع بررسی شده، اندازه گیری ها و تجزیه و تحلیل و تفسیر یافته ها بود. برای به دست آوردن داده های کمی از یک طرح قبل و بعد نمونه های مجزا و از یک روش تحقیق گروهی متمرکز برای بدست آوردن داده های کیفی استفاده شد. هر دو روش در مرحله تفسیر ترکیب شدند.
تنظیم سازی و شرکت کنندگان
طراحی قبل و بعد نمونه های جداگانه
یک مطالعه مداخله ای با استفاده از " طرح قبل و بعد نمونه های مجزا " هنگام بررسی گروه ها مورد استفاده قرار می گیرد، اما در مواردی که اندازه گیری های متوالی برای اندازه گیری همان افراد مطمئن نیستند، متغیر وابسته قبل و بعد از اجرای یک مداخله خاص اندازه گیری شد. این مطالعه مداخله ای شامل مدارس ابتدایی اسلوونی (15) بود که در ماه آوریل و مه 2018 آموزش CPR را ارائه می دادند. اطلاعاتی که در آن مدارس و کلاس ها در آن دوره آموزش CPR را ارائه می دهند از خدمات پزشکی پیشگیری و ارتقا سلامت (بخشی از مراکز بهداشت جامعه) به دست آمده است. آنها ما را از پیشرفت آموزشهای برنامه ریزی شده CPR مطلع می ساختند. آموزش CPR در برنامه درسی مدارس اسلوونی اجباری نیست. مدارس، خود تصمیم می گیرند که CPR را شامل سازند یا خیر. برای اهداف تحقیق، مربیان محتوای آموزشی یکسانی را پوشش می دادند و از روشهای آموزشی یکسان استفاده می کردند. آنها برنامه ملی CPR مبتنی بر دستورالعمل های شورای احیا اروپا را دنبال می کردند. بنابراین، مطالعه مداخله ای شامل کلیه دانش آموزان کلاس های هفتم، هشتم و نهم 15 مدرسه ابتدایی بود که آموزش های CPR را در بازه زمانی مشاهده شده ارائه می دادند. قبل از ارائه آموزش CPR با استفاده از AED، 893 کودک دبستانی برای شرکت در مطالعه دعوت شدند و 764 نفر متعهد به انجام آن شدند (نرخ پاسخ %85.6). یک تا دو ماه پس از آموزش CPR، فقط آن دسته از دانش آموزان مدرسه ای که آموزش دیده اند برای شرکت دعوت شدند (764 نفر = n) و 566 نفر به آن پاسخ دادند (نرح پاسخ %74.1).
