چکیده
ما در این تحقیق، کارکرد های پیچیدگی و رفتار سازمان ها و نحوه تطبیق آنها با پیچیدگی را به جای تلاش جهت حذف آن تحلیل می کنیم. ما این مقاله را به هفت بخش متفاوت تقسیم کرده ایم: پس از بیان مقدمه ای کوتاه (بخش 1)، ما به بررسی تاثیر پیچیدگی در تکامل الگو های علمی (بخش 2) می پردازیم؛ در بخش 3، ما مفهوم عبارت پیچیدگی و ویژگی های یک سیستم پیچیده را تحلیل می کنیم؛ در بخش 4، ارتباط پیچیدگی و آشوب بررسی شده و با آنچه که نگرش سیستم آشفته نامیده می شود، مطابقت می یابد؛ در بخش 5، ما تغییر الگو در مدیریت و کارکرد های الگوی پیچیده جدید در سازمان ها را تحلیل می کنیم؛ در بخش 6، ما مفهوم سازمان پیچیده را تحلیل می کنیم و در نهایت در بخش 7، ما ابزار های جدید در سازمان جهت غلبه بر پیچیدگی را معرفی می کنیم.
2. تکامل الگو های علمی
در حال حاضر،توجه زیادی به علوم پیچیدگی شده است به طوری که می توان یک تغییر الگو را از الگوی نیوتونی به الگوی پیچیدگی بیان کرد (ماتوس و همکاران 2002).
از قرن 18 میلادی، الگوی نیوتونی به عنوان الگوی غالب تحت تاثیر جبرگرایی شناخته شده است و توسط الگوی تقلیل گرایی کارتزین حمایت شده است. این الگوی جبرگرایی در برگیرنده مبنای روش علمی مدرن است که طی آن می توان هر سیستم را با تحلیل اجزای تشکیل دهنده آن، مطالعه کرد. اصل سبب های مرکب بیان می کند که علل مشابه منجر به پیامد های مشابه می گردد، از این رو تشریح دقیق، درک و شناخت هر سیستم نشان دهنده ظرفیت پیش بینی تکامل گذشته و آینده سیستم با دقت مطلق است.
با توجه به این که رسیدن به دانش ایده آل غیر ممکن به نظر می رسد، اصل سبب های مرکب نیز با اصل سبب ضعیف جایگزین شده است به طوری که طبق این اصل، تقریبا نتیجه یک علت به طور تقریبی نتیجه مشابهی در پی خواهد داشت. این اصل پیش بینی را از حیث آماری توجیه می کند. قوانین جبرگرایانه جایگزین قوانین آماری شده اند و این الگوی جدید الگوی آماری یا ساده سازی نام گرفته است. این دو الگو در کنار هم وجود داشته و در زمینه های مختلف، مدل های توسعه ای (جبرگرایانه یا آماری) تحت تاثیر مفاهیمی چون استقلال بین ناظر و نظارت شده، سیستم های مجزا، تعادل، خطی بودن، ترتیب، صرفه جویی انرژی و برگشت پذیری، به کار گرفته شده اند.
اقتصاد به عنوان یک دانش مبتنی بر این اصول است، هر چند که با توجه به پیچیدگی ذاتی، حفظ سیستم های بسته در حالت تعادل یا روابط خطی بین علل و پیامد ها دشوار به نظر می رسد. موفقیت غیر قابل انکار در اعمال الگوی نیوتونی به پدیده های طبیعی در علوم اجتماعی چندان موفقیت آمیز نخواهد بود، زیرا مدل های برازشی مطلوب قادر به پیش بینی نیستند (که پارادوکس پیش بینی نامیده می شود).
