ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Abstract
Emergency medical services (EMS) generally deal with two real-time decisions: ambulance dispatching and relocation. Dispatching consists in selecting which ambulance to send to an emergency call, while relocation consists in determining how to modify the location of available ambulances throughout the day in response to changes in the state of the system. Although they have been mostly considered separately both in the literature and among practitioners, dispatching and relocation decisions are closely related. Considering them simultaneously could help improve the service level with lower relocation efforts. In this study, we address the Ambulance Relocation and Dispatching Problem (ARDP). The ARDP determines the location of each available ambulance as well as a dispatching policy, aiming at minimizing the expected response time along with relocation efforts. The ARDP is formulated as a linear programming model. To solve reallife instances, a matheuristic decomposition approach is developed exploiting the division of the territory into subregions. Results show the benefits of considering dispatching and relocation decisions simultaneously, and their impact on each other. Moreover, on a set of instances representative of a real application, the proposed approach has proven to be an effective tool to provide good quality solutions.
خدمات اورژانس پزشکی (EMS) به طور کلی با دو تصمیم گیری زمان واقعی سر و کار دارد: اعزام و جابجایی آمبولانس. اعزام شامل انتخاب در این مورد است که کدام آمبولانس برای تماس اضطراری فرستاده شود، درحالیکه جابجایی شامل تعیین نحوه تغییر مکان آمبولانسهای موجود در طی روز در واکنش نسبت به تغییر موقعیت سیستم میباشد. اگرچه آنها عمدتاً در مقالات و در بین متخصصان بطور جداگانهای مورد نظر قرار میگیرند، اما تصمیمات مربوط به اعزام و جابجایی ارتباط زیادی با هم دارند. توجه همزمان به آنها میتواند با تلاش کمی برای جابجایی، به بهبود سطح خدمات کمک کند. در این مطالعه، مسئله جابجایی و اعزام آمبولانس (ARDP) را مورد توجه قرار میدهیم. ARDP محل هر یک از آمبولانسهای در دسترس و همچنین خط مشی اعزام را تعیین میکند، با این هدف که زمان مورد انتظار برای پاسخ در طی تلاشهای جابجایی را به حداقل برساند. ARDP به عنوان یک مدل برنامه نویسی خطی تدوین شده است. برای حل نمونههای واقعی، یک رویکرد تجزیه فرامکاشفه ای با بهره گیری از تقسیم منطقه به مناطق فرعی ارائه شده است. این نتایج، مزایای توجه به تصمیمات همزمان اعزام و جابجایی و تأثیر آنها بر یکدیگر را نشان میدهند. علاوه بر این، در مجموعهای از موارد بازگوکننده یک کاربرد واقعی، رویکرد پیشنهادی به عنوان ابزاری مؤثر در ارائه راه حلهای باکیفیت اثبات شده است.
1. مقدمه
خدمات اورژانس پزشکی (EMS) مسئول ارائه خدمات پزشکی به همه اشخاصی است که بطور اضطراری به آن نیاز دارند و همچنین باید در صورت لزوم آنها را به مرکز درمانی انتقال دهد. هدف نهایی EMS، نجات جان افراد و به حداقل رسانی تأثیر رویدادهای مربوط به سلامت است. زمانیکه تماسی دریافت میشود، آمبولانسی که برای آن تماس اختصاص داده میشود باید بسرعت انتخاب شود تا به صحنه اورژانس برسد و کمکهای به موقعی را برای بیماران ارائه نماید. قانون مشترکی که همیشه نزدیکترین آمبولانس بیکار را میفرستد، تا حد زیادی در بین سازمانهای EMS و جامعه علمی مورد توجه قرار دارد (Bandara و همکاران، 2014؛ Jagtenberg و همکاران، 2015). با این حال، تحت شرایط مشخصی، انتخاب نزدیکترین آمبولانس دیگر ممکن است در کاهش تأثیر بر سیستم و افزایش توانایی برای خدمت رسانی برای تقاضاهای آینده، و یا جلوگیری از عدم توازن حجم کاری موثرتر باشد (Toro-Diaz و همکاران، 2013).
6. نتیجه گیری
این مقاله بر مدلسازی و تحلیل یک مدل تصمیم برای مدیریت EMS تمرکز دارد که تصمیمات جابجایی و اعزام را بطور مشترکی مورد توجه قرار میدهد. ARDP همانطور که در این مطالعه مطرح شد، از لحاظ چند ویژگی با سایر مسائل مرتبط فرق دارد. اولاً، آن علاوه بر تصمیمات جابجایی، شامل فهرستهای منظم و از پیش تخصیص یافتهای است که به تصمیمات اعزام کمک میکند. همچنین صراحتاً حجم کاری مورد انتظار آمبولانس را مورد توجه قرار میدهد و از زمان پاسخ مورد انتظار برای انتخاب بهترین راه حل ممکن استفاده میکند و عملکرد سیستم را ارزیابی مینماید.