دانلود ترجمه مقاله راهبردهای جلوگیری از اسکار یا جای زخم - مجله وایلی

دانلود ترجمه مقاله راهبردهای جلوگیری از اسکار یا جای زخم - مجله وایلی
قیمت خرید این محصول
۳۷,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
راهبردهای جلوگیری از اسکار: آنچه می توان از پوست جنین آموخت؟
عنوان انگلیسی
Strategies for prevention of scars: what can we learn from fetal skin?
صفحات مقاله فارسی
20
صفحات مقاله انگلیسی
9
سال انتشار
2011
نشریه
وایلی - Wiley
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
4662
رشته های مرتبط با این مقاله
زیست شناسی و پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله
علوم سلولی و مولکولی، بیوتکنولوژی پزشکی، پوست و مو، میکروبیولوژی و ژنتیک
مجله
مجله بین المللی پوست
دانشگاه
رکز تحقیقات تکنولوژی سلول های بنیادی و تراریخت ایران، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
درمان اسکارلس
نسبت انواع کلاژن
اسید هیالورونیک (هیالورونان،HA)
فیزیولوژی بهبود زخم بدون اسکار
فاکتور رشد تغییردهندۀ بتا(TGF-b)
دکورین، فیبرومودولین و لیزیل اکسیداز TGF-b
متالوپرتئینازهای ماتریکس (MMP) و TIMPها
عامل رشد پلاکت (PDGF) و عامل رشد فیبروبلاست(FGF)
هیپوکسی و VEGF
فیبروبلاست ها و میوفیبروبلاست ها
سلول های نقطه ایی(Dot cells)
التهاب و HA
ژن های هموباکس(Homeobox genes)
ارتباط ارتقای cosmesis اسکار با سن
راهبردهای مقبول، کارآمد و بحث برانگیز در کاهش اسکار
نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

Fetal wound healing occurs rapidly and without scar formation early in gestation. Studying the mechanisms of scarless repair can lead to novel scar-preventive approaches. In fetal wounds, collagen is deposited early and is fine and reticular with less cross-linking. Several important differences of fetal vs. postgestational wound-healing response have been determined, such as the presence of less inflammation, higher hyaluronic acid concentration and a greater ratio of collagen type III to type I. Compared with typical wounds, there are also altered ratios of signaling molecules, such as higher ratios of transforming growth factor (TGF)-b3 to TGF-b1 and -b2, and matrix metalloproteinases to tissue inhibitors of metalloproteinases. Furthermore, fetal fibroblasts do not exhibit TGF-b1-induced collagen production compared with their mature counterparts. Patterning genes (homeobox genes) involved in organogenesis are more active in the fetal period and are believed to be the ‘‘first domino’’ in the fetal cutaneous wound repair regulatory cascade. The recommended scar-preventive agents, such as Scarguard MD, silicone gel and sheet, Seprafilm Bioresorbable Membrane, topical hyaluronan, onion extract, oral tamoxifen and 585-nm pulsed dye laser are reviewed in this study. Despite the lack of supporting evidence, there is a widespread false presumption that the acceleration of healing with the widely assumed scar-preventive commercial agents is associated with decreased scar formation. Humans are erroneously inclined to make a negative correlation between the healing rate and the degree of scar formation, while such a correlation does not exist in reality. Despite the importance of scar prevention, no FDA-approved therapy for this purpose is available in the 21st century, which reflects the important challenges, such as the presence of redundant pathways, that these approaches are facing.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده

بهبود زخم های جنینی و بدون تشکیل اسکار در همان اوایل دوران بارداری رخ میدهد. مطالعۀ مکانیسم های ترمیم آسکارلس(بدون اسکار) می تواند منجر به شیوه های نوین جلوگیری از آسکار شود. کلاژن در زخم های جنینی در همان ابتدا نهشت میکند و به صورت مشبک، نازک و ظریف است و دارای اتصالات عرضی کمتر میباشد.چند تفاوت مهم بین پاسخ بهبود زخم جنینی و پاسخ بعد از بارداری مشخص شده است که عبارت است از وجود التهاب کمتر،غلظت زیاد اسید هیالورونیک و نسبت زیاد کلاژن نوع ۳ به نوع ۱.
علاوه بر این، در مقایسه با زخم های تیپیک، نسبت مولکول های نشانه دهی دستخوش تغییر شده است مثلا نسبت زیاد عامل رشد تغییر دهنده (TGF)- b3 به TGF-b1 و -b2 ، و متالوپروتئین های ماتریکس به بازدارنده های بافتی متالوپروتئین ها.علاوه بر این فیبروبلاست های جنینی در مقایسه با همتاهای بالغ خود، تولید کلاژن توسط TGF-b1 را نشان نمیدهند.
ژن های الگوسازی شده( ژن های homebox) که در تشکیل اندام ها نقش دارند در دوران جنینی فعال تر هستند. اعتقاد بر این است که این اولین دومینو در درمان نتنظیم روند ریزش زخم های پوستی در دوران بارداری است.
ژن های الگوساز (ژن های homeobox) که در اندام زایی نقش دارند در دوران جنینی فعال تر هستند و تصور می شود که “اولین دومینو” در کاسکاد تنظیمی ترمیم زخم پوستی جنینی می باشند.
عوامل توصیه شدۀ بازدارندۀ اسکار مانند محافظ زخم MD, ورقه و ژل سیلیکون, Seprafilm Bioresorbable Membrane،هیالورونان توپیکال, عصاره ی پیاز , تموکسیفن خوراکی و لیزر رنگینه ایی با پالس ۵۸۵nm نیز در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرند. با وجود اینکه شواهد کافی مستدل در مورد ارتباط سرعت درمان از طریق عوامل تجاری بازدارندۀ اسکار با کاهش تشکیل آسکار وجود ندارد، اما این فرضیۀ غلط همچنان رایج است.انسان ها سهوا و از روی نا آگاهی به سمتی سوق داده می شوند که ارتباط منفی بین سرعت درمان و میزان تشکیل آسکار ایجاد میکنند؛ در صورتی که چنین ارتباطی در واقعیت وجود ندارد. با وجود اهمیت جلوگیری از اسکار، FAD در قرن ۲۱ هیچ درمانی برای این منظور تایید نکرد. و این امر نشانگر چالش های مهمی چون وجود راههای تکراری است که این شیوه ها با آن روبه رو هستند.


بدون دیدگاه