چکیده
مقدمه
محتوای مواد مغذی(تغذیه) و فتوشیمیایی
در تحقیقات آزمایشی
ظرفیت انتی اکسیدانی
فعالیت Antitumor
فعالیت انتی الرژی(ضد حساسیت)
فعالیت ضد ویروسی
فعالیت ضد باکتری
فعالیت ضد میکروبی و ضدقارچی
تحقیقات مدل حیوانی
فعالیت معده ای روده ای
فعالیت های هپاتیکی(کبدی) و کلیه ای
پتانسیل بازدارنده های شیمیایی
عملکرد ضد التهاب و ضد حساسیت
عملکرد سیستم عصبی
تحقیقات انسانی و کاربردهای بالقوه برای سلامت و بیماری
تاثیر بر دارو و متابولیسم فعالیت زیستی مواد مغذی(تغذیه)
عملکرد معده ای روده ای
عملکرد مجرای تنفسی
عملکردهای ضد درد
واکنش های برعکس/ سمیت
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Peppermint (Mentha piperita L.) is one of the most widely consumed single ingredient herbal teas, or tisanes. Peppermint tea, brewed from the plant leaves, and the essential oil of peppermint are used in traditional medicines. Evidence-based research regarding the bioactivity of this herb is reviewed. The phenolic constituents of the leaves include rosmarinic acid and several flavonoids, primarily eriocitrin, luteolin and hesperidin. The main volatile components of the essential oil are menthol and menthone. In vitro, peppermint has significant antimicrobial and antiviral activities, strong antioxidant and antitumor actions, and some antiallergenic potential. Animal model studies demonstrate a relaxation effect on gastrointestinal (GI) tissue, analgesic and anesthetic effects in the central and peripheral nervous system, immunomodulating actions and chemopreventive potential. Human studies on the GI, respiratory tract and analgesic effects of peppermint oil and its constituents have been reported. Several clinical trials examining the effects of peppermint oil on irritable bowel syndrome (IBS) symptoms have been conducted. However, human studies of peppermint leaf are limited and clinical trials of peppermint tea are absent. Adverse reactions to peppermint tea have not been reported, although caution has been urged for peppermint oil therapy in patients with GI reflux, hiatal hernia or kidney stones.
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
Peppermint (Mentha piperita L.)متداول ترین عنصر ترکیبی چای گیاهی و جوشانده گیاهی است. چای نعناع از برگ نعناع گرفته شده و روغن نعناع برای درمان سنتی مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیقات بر مبنای شواهد، فعالیت زیستی این نوع گیاه را مورد بررسی قرار دادند. ترکیبات فنولیکی برگ ها شامل اسید رزومارینیک و چندین رایحه، اریوکتریم، لوتئولین، هسپریدین می باشد. ترکیبات فرار این روغن اصلی شامل متانول و متاتون می باشند. در تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده شد که نعناع فعالیت ضدباکتری و میکروبی و ضدویروسی، انتی اکسیدان قوی و فعالیت ضدتومور و در برخی مواقع ضد حساسیت دارد. تحقیق بر روی مدل های حیوانی نشان داد که نعنا می تواند بر اعصاب بافت معده-روده ای یا همان GI، ضد درد تاثیر گذارد و دارای تاثیر بیحسی و بی هوشی در سیستم عصبی جانبی و مرکزی می باشد. نعناع دارای عملکرد ایمونومدولاری و بازدارندگی شیمیایی است. تحقیقات انسانی انجام شده بر GI، مجرای تنفسی و تاثیر بی حسی روغن نعناع و ترکیبات آن در این مقاله مورد توجه قرار گرفتند. آزمایشات بالینی در اینجا تاثیر نعناع را بر روی سندروم روده تحریک پذیر یا همان IBS مورد توجه قرار گرفتند. تحقیقات انجام شده بر روی برگ نعناع محدود است و تحقیقات بالینی در این راستا انجام نشدند. واکنش معکوس به نعناع در اینجا گزارش نشده و اقدامات محتاطانه برای درمان با روغن نعناع در بیماران مبتلا به رفلکس GI، فتق یا اختلال کلیوی همانند سنگ کلیه باید صورت گیرد.
