ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Planning distribution systems without considering the operation status of multiple distributed generation (DG) units could result in constraining the network, lowering the utilization of its assets and minimizing the total DG capacity that can be accommodated. In this paper, the impact of multiple DG configurations on the potential of active network management (ANM) schemes is firstly investigated. Secondly, the paper proposes a multi-configuration multi-period optimal power flow (OPF)-based technique (MMOPF) for assessing the maximum DG capacity under ANM schemes considering 1) variability of demand and generation profiles (multi-period scenarios), and 2) different operational status of DG units (multi-configurations). The results show that the availability of DGs at certain locations could critically impact the amount of DG capacity at other locations. If DGs are properly allocated and sized at certain locations up to the optimal limits, even with a “fit-and-forget” approach, the total connected DG capacity can be maximized, with minimum utilization of ANM schemes. However, exceeding these optimal limits may lead to minimizing the total DG penetration in the long term, impacting the system reliability due to the operational status of multiple DG units, and consequently, imposing more investments on ANM schemes to increase the amount of connected DG capacity.
برنامه ریزی سیستم های توزیع بدون در نظر گرفتن وضعیت عملیات واحدهای تولید توزیع متعدد (DG) می تواند به محدودیت شبکه ها ، کاهش کاربرد اجزای ان ها و مینیمم شدن ظرفیت DG کل منجر شود. در این مقاله، تاثیر تنظیمات DG متعدد روی پتانسیل طرح های مدیریت شبکه فعال (ANM) در ابتدا بررسی شده است. دوما، این مقاله یک تکنیک مبتنی بر تنظیمات چندتایی جریان برق بهینه چند-دوره ای (OPF) (MMOPF) برای ارزیابی ظرفیت بیشینه تحت طرح ANM را ، با در نظر گرفتن 1) تغییر پذیری تقاضا و پروفایل های تولید(سناریوی چند دوره ای) و 2) وضعیت های عملیاتی متعدد واحد های DG (تنظیمات-چندتایی) پیشنهاد می کند. نتایج نشان می دهد که دسترسی DGها در موقعیت های معین می تواند به طور مهمی مقدار ظرفیت در هر موقعیت را تحت تاثیر قرار دهد. اگر DGها در موقعیت های معین به طور مناسب تا حد بهینه اختصاص یافته و سایز بندی شده باشند ، حتی با رویکرد "تناسب و فراموشی" ، با کاربرد مینیمم طرح ANM ظرفیت کل DG متصل شده می تواند بیشینه گردد. به هرحال، فراتر رفتن از این محدودیت های بهینه ممکن است به کاهش نفوذ DGکل در طولانی مدت شود، و قابلیت اطمینان سیستم را به دلیل وضعیت عملیاتی واحد های DG چندتایی تحت تاثیر قرار می دهد، و در نتیجه، و برای افزایش مقدار ظرفیت اتصال DG سرمایه گذاری بیشتری روی طرح های ANM را تحمیل می کند.