After its successful experimental realization [1], carbon nanotubes (CNTs) have stimulated tremendous interest in the extraordinary properties of nanotubular structures [2]. Recently, boron nitride nanotubes (BNNTs), which are structurally similar to CNTs, have attracted increasing attention [3–8]. BNNTs were theoretically predicted [9] in 1994 and successfully synthesized in 1995 [10]. Compared with metallic or semiconducting CNTs, BNNTs are all stable wide band gap semiconductors independent of their helicity and diameter, regardless of whether the nanotube is single-walled or multi-walled [8]. In addition, BNNTs possess high chemical stability, excellent mechanical properties, and high thermal conductivity [5]. Thus, BNNTs are expected to be a promising nanomaterial in a variety of potential fields such as nano-devices, functional composites, and electrically insulating substrates [5,11].
پس از تحقق تجربی موفق آن [1] ، نانولوله های کربنی (CNTs ) علاقه فوق العاده ای را به خواص فوق العاده ساختارهای نانو لوله ای تحریک نمودند [ 2 ] . به تازگی، نانولوله های نیترید بور ( BNNTs ) ، که ساختاری شبیه به نانولوله ها دارند، توجه فزاینده ای [ 3-8 ] را به خود جلب کرده اند. BNNTs از لحاظ نظری [ 9 ] در سال 1994 پیش بینی شندد و با موفقیت در سال 1995 [ 10 ] به تولید رسیدند. صرف نظر از اینکه نانولوله های تک جداره یا چند جداره باشند، در مقایسه با CNTهای فلزی یا نیمه هادی، BNNTs همه نیمه هادی های شکاف باند گسترده پایدار مستقل از مارپیچی و قطر آن هستند [ 8 ] . علاوه بر این، BNNTs دارای ثبات بالای شیمیایی، خواص مکانیکی عالی، و هدایت حرارتی بالا هستند [ 5 ] . بنابراین، انتظار می رود BNNTs نانوموادی امیدوار کننده در زمینه های گوناگون بالقوه مانند دستگاه های-نانو ، کائوچو و مواد مرکب عملکردی و بسترهای الکتریکی عایق باشد [ 5،11 ] .
