ترجمه مقاله تاثیر زیرساخت حمل و نقل بر رشد اقتصادی - نشریه تیلور و فرانسیس

ترجمه مقاله تاثیر زیرساخت حمل و نقل بر رشد اقتصادی - نشریه تیلور و فرانسیس
قیمت خرید این محصول
۲۹,۰۰۰ تومان
دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
تاثیر زیرساخت حمل و نقل بر رشد اقتصادی: شواهدی تجربی از پاکستان
عنوان انگلیسی
The impact of transportation infrastructure on economic growth: empirical evidence from Pakistan
صفحات مقاله فارسی
16
صفحات مقاله انگلیسی
9
سال انتشار
2016
رفرنس
دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
نشریه
تیلور و فرانسیس - Taylor & Francis
فرمت مقاله انگلیسی
pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
فرمت ترجمه مقاله
pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
فونت ترجمه مقاله
بی نازنین
سایز ترجمه مقاله
14
نوع مقاله
ISI
نوع نگارش
مقالات پژوهشی (تحقیقاتی)
نوع ارائه مقاله
ژورنال
پایگاه
اسکوپوس
ایمپکت فاکتور(IF) مجله
1.604 در سال 2019
شاخص H_index مجله
18 در سال 2020
شاخص SJR مجله
0.469 در سال 2019
شناسه ISSN مجله
1942-7867
شاخص Q یا Quartile (چارک)
Q2 در سال 2019
کد محصول
F1673
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه شده است ✓
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه نشده است ☓
وضعیت ترجمه منابع داخل متن
ترجمه شده است ✓
وضعیت فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه
به صورت عکس، درج شده است
ضمیمه
ندارد
بیس
است ✓
مدل مفهومی
ندارد ☓
پرسشنامه
ندارد ☓
متغیر
دارد ✓
رفرنس در ترجمه
در داخل متن و انتهای مقاله درج شده است
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله
عمران و اقتصاد، توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، برنامه ریزی حمل و نقل
مجله
اسناد حمل و نقل - Transportation Letters
دانشگاه
گروه علوم مدیریت، مؤسسه فناوری اطلاعات COMSATS، اسلام آباد، پاکستان
کلمات کلیدی
زيرساخت حمل و نقل، رشد اقتصادي، عليت گرانجر، تحليل رگرسيون زماني
کلمات کلیدی انگلیسی
Transportation infrastructure - Economic growth - Granger causality - Time series analysis
doi یا شناسه دیجیتال
https://doi.org/10.1080/19427867.2016.1165463
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
مروری بر آثار انجام‌شده
زیرساخت حمل ونقل و رشد اقتصاد منطقه ای در پاکستان
روش شناسی و داده ها
نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

The direct and indirect effects of transportation infrastructure have a positive impact on the economic growth and development of a country. Apart from improving accessibility, infrastructure development brings along trade and investment opportunities to the previously unconnected regions. It also provides access to goods, services, and employment opportunities in these regions through the multiplier effect. In this paper, a panel of data is employed using the unit root, cointegration, and Granger Causality (GC) model to test whether causal linkages between economic growth and transportation infrastructure exist at national and provincial level. The findings suggest that in the short run, there is no causality between the two variables at the national level, however, a unidirectional causality from economic development to infrastructure investment exists in the long run. At the provincial level, bidirectional causality in the rich and much developed provinces exists, whereas a unidirectional GC exists from economic growth to transportation infrastructure in the underdeveloped provinces. The outcomes of the model shed light on the fact that infrastructure investment per se is not sufficient to boost the economic activity in the underdeveloped regions of Pakistan. A cointegrated investment package is needed, targeting not only infrastructure but also the social and technological development, which can help these regions to realize the promotion of economic growth in the long run.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
اثرات مستقیم و غیرمستقیم زیرساخت حمل ونقل تأثیر مثبتی بر رشد اقتصادی و توسعه کشور دارد. به استثنای بهبود دسترسی، توسعه زیرساخت فرصت های تجارت و سرمایه گذاری را برای مناطقی که قبلاً متصل نبودند، فراهم می آورد. دسترسی به کالاها، خدمات و فرصت های شغلی را در این مناطق از طریق اثرات چندگانه فراهم می آورد. در این مقاله، پنل داده ها با استفاده از ریشه واحد، هم انباشتگی و مدل علیت گرانجر (GC) به کار گرفته می شود تا بررسی شود که آیا ارتباطی علّی میان رشد اقتصادی و زیرساخت حمل ونقل در سطح ملی و استانی وجود دارد. این یافته ها نشان می دهند که در کوتاه مدت، هیچ‌گونه علیتی میان این دو متغیر در سطح ملی وجود ندارد، با این حال، در بلندمدت، یک علیت یک طرفه از رشد اقتصادی به سرمایه گذاری زیرساختی وجود دارد. در سطح استانی، در استان های غنی و توسعه‌یافته یک علیت دو طرفه وجود دارد، درحالی که در استان های توسعه نیافته، یک GC یک طرفه از رشد اقتصادی به زیرساخت حمل ونقل وجود دارد. پیامدهای این مدل این حقیقت را نشان می دهد که سرمایه گذاری زیرساختی برای تقویت فعالیت اقتصادی در مناطق توسعه‌نیافته پاکستان کافی نیست. به یک بسته سرمایه گذاری هماهنگ نیاز داریم، که هدف آن نه تنها زیرساخت، بلکه توسعه اجتماعی و تکنولوژیکی است، که می تواند به این مناطق کمک کند تا رشد اقتصادی را در بلندمدت تحقق بخشند.

بدون دیدگاه